Серік Бегімбетов – Астанадағы Төтенше жағдайлар департаментінің №2 мамандандырылған өрт сөндіру бөлімінің командирі. Өзі таңдаған мамандық бойынша елордада ширек ғасырға жуық уақыттан бері еңбек етіп келеді. Бүгінде ол – өжет өрт сөндіруші, білікті басшы ғана емес, ардақты аға, адал жар, ізетті іні, өнегелі ұл мен ибалы қыз өсіріп отырған бақытты отағасы.
Өткеннің өшпес өрнегі
Кешегі Ұлы Отан соғысына қатысқан майдангердің отбасында алты қыздан кейін дүниеге келген тілеулі баланың бетінен қаққан жан болмапты. Үлкендерге айтқанының бәрін істетіп, ойындағысын жүзеге асырып әдеттенгенімен, қаймағы бұзылмаған қазақы тәрбие оны шектен де шығармаған. Соның арқасында Серік еңбекқор, әділ әрі адамгершілігі мол, ең бастысы, қарапайым азамат болып ер жетті. Ұзақты күнге әкесінің жанынан бір елі қалмайтын. Ойын жасындағы бала айтқанды емес, көргенін қайталайды емес пе?
Уақыт өте келе ол көп еңбек еткеннің есесі түгел болатынын түйсінді. Сөйтіп, әскерден келісімен, 1992 жылы Серік Целиноградтағы №85 әскери өрт сөндіру бөліміне жауынгер болып қызметке орналасады. Көп ұзамай ақмолалық Гүлмира Далабайқызы Шынтеміровамен көңіл жарастырып, өз алдарына жеке отау құрады. Жұмыстағы белсенділігін ескерген басшылар жас отбасына осы жерден жатақхана береді.
2009 жылдың 8 мамыры дәл кешегідей көз алдында. Өртке қарсы қызмет органында лайықты және мінсіз қызмет ете жүріп, көрсеткен жанқиярлық ерлігі мен кәсіпқойлығы үшін Қазақстан Республикасының Президенті Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев сол күні өз қолымен үш бөлмелі пәтердің кілтін тапсырды. Бұдан асқан бақыт бар ма! Еңбектің еленгені деген осы екен-ау.
Тілсіз жаумен тайталас
Арада қанша жыл өтсе де, алғаш рет кезекшілікке шыққан күні әлі есінде. Өртеніп жатқан жайма тақтайдан салынған екі қабатты үй екен. Әдетте, мұндай тақтай шытынап тез жанады ғой. Жол бойы бөлім командирі не істеу керектігін айтып, үйретумен келсе де, отқа оранған үйді көргенде абыржып, сасқалақтағаны соншалық, әлгі кісінің айтқандарының бәрі тегіс есінен шығып кетпесі бар ма?! Кенет есін жинап, жан-жақты жалмап, бет қаратпай бара жатқан тілсіз жаумен арпалысуға кірісіп кетті. Белгісіз бір күш көмектескендей. Бәлкім, бұл жұмысқа деген жауапкершілік сезімі шығар. Әйтеуір, осы жұмыста жүріп ширақтыққа үйренді. Енді, міне, өзінің соңынан ерген жастарды өрт сөндіру тәсілдеріне үйретумен бірге ептілікке, шыдамдылық пен шымырлыққа, қиын сәтте тез шешім қабылдай білуге, батылдыққа баулып келеді. Өйткені, күнделікті жұмыстың қауіптілігіне қарамастан өрт сөндірушілер қатарына көбіне жас адамдар талпынуда. Інісі Ерден де осында еңбек етіп жүр.
Кезінде мұнай зауыты жанып, екі күн дегенде оны әзер сөндіргендерін, бас қаладағы биік ғимараттардың бірін сөндіру кезінде, отыз жетінші қабатқа әп-сәтте жаяу көтерілгендерін, ескі бомбапананы сөндіру кезінде өртке қарсы қызметтің үш офицері қаза тауып, олардың мүрдесін оттан алып шығуға қатысқанын, өз өміріне қауіп төніп тұрғанына қарамастан, талай рет жарылғалы тұрған газ баллондарын көтеріп шыққанын қалай ұмытсын?! Бәрі-бәрі дәл кешегідей көз алдында. Осыдан жарты жыл бұрын Астанада пластикалық ыдыстар жанғанда өртті сөндіріп болған соң, қасындағы жігіттер: «миың ағып бара ма?» деп күледі. Секең түк түсінбейді. Сөйтсе, өрт сөндірем деп жүріп, басындағы каскасының желке тұсы балқып кеткенін байқамай да қалған көрінеді.
Өткен күндерді ой елегенінен өткізе отырып, Серік Құмарұлы алғаш жұмысқа орналасқан жылдары бір күнде қырық жеті рет шақыртуға шыққан кездері де болғанын, тамақтану былай тұрсын, тізе бүгіп, тынығатын уақыттың болмайтынын еске алды.
Жалпы, өрт сөндіруші – дүние жүзінде ең қауіпті он мамандықтың бірі. Ал, қазіргі заманның өрт сөндірушісі қандай болуы керек екенін білу ниетімен кейіпкерімді әңгімеге тарттым. «Өрт сөндіруші лапылдап жанған жалынды сөндірумен айналысып қана қоймай, өз өміріне қаншалықты қауіп төніп тұрғанын сезсе де, алдымен адамдарды құтқаруды ойлайды. Сондықтан, жиырма бірінші ғасырдың өрт сөндірушісі тек жағдайды дұрыс бағалай біліп, тілсіз жаудан жапа шеккендерге алғашқы медициналық көмек көрсетіп қана қоймай, өз ісіне өте тиянақты, заман талабына сай мобильді бола білуі керек» дейді С.Бегімбетов.
Астанамен астасқан арман
Алты алашқа аты әйгілі Астананың ауасын жұтып, осындай әсем шаһарда өмір сүріп, еңбек етіп, отбасымен жарастықта ғұмыр кешіп жатқанына тәубе етеді. Балаларының үлкені – Әйгерім Еуразия гуманитарлық институтының шетел тілдері факультетінде оқып жүр. Кішкентайынан өнерге жақын боп өскен қыз мектеп қабырғасында жүргеннен ән салып, би билейтін. Жоғары оқу орнында да қоғамдық жұмыстарға белсене араласты. Бүгінде бірнеше олимпиадалардың жүлдегері. Одан кейінгі ұлы Дамир Астанадағы №5 мектептің 10-сыныбында оқиды. Өзі спортқа бейім, ұшқыш болуды армандайды. Өткен оқу жылында математика мен физикадан өткен олимпиадада жеңімпаз атанғаны үшін жақында жолдамамен Кипрге барып келсе, кенже ұлы Диас бесінші сыныпта оқиды. Орыс тілі пәні бойынша ғылыми жобаның жеңімпазы. Секең отбасындағы жарасым мен балаларының жетістіктерінде жұбайының үлесі мол екенін мойындайды. Ақмола пединститутын шетел тілдері бойынша қызыл дипломмен бітірген ол сегіз жыл сол институтта оқытушы болды. Кейін «Ақмола-турист» АҚ-да орыс және ағылшын тілдері бойынша экскурсовод болып жұмыс істеді. Қазіргі кезде Гүлмира Далабайқызы – «Самұрық-Қазына» ұлттық әл-ауқат қорында шетел тіліне аудару бөлімінің меңгерушісі.
Жұбайлық ғұмырларын әдемі ықылас, ілтипатпен өткізіп қана қоймай, ортақ мақсат-мүддеге қол жеткізу жолында қол ұстасып, бір-бірін қолдап, бірін-бірі толықтырып келе жатқан жандардың әлі талай жақсы күндер мен қуанышты сәттерге куә болары ақиқат.
Гүлбаршын ӨКЕШҚЫЗЫ
