وركەنيەتتى ەلدەردە ومىردەن وتكەن ايتۋلى ادامداردىڭ قولىنىڭ تابى قالعان ءاربىر زاتى باعا جەتپەس مۇرا سانالادى. بۇل ءۇردىس بىزدە دە جاقسى جولعا قويىلدى.
ماسەلەن, ەلورداداعى ساكەن اتامىزدىڭ مۇراجايىندا اقىننىڭ ءوزى تۇتىنعان زاتتارى قۇندى جادىگەرگە اينالعان. سونىڭ ءبىرى – كورنەكتى قايراتكەردىڭ چەمودانى. ونى ورىسشا «ساكۆوياج» دەپ ايتادى. بۇل ساكۆوياجدى ساكەن سەيفۋللين 1930 جىلى ماسكەۋگە بارعاندا, سونداعى «سينتورگ» دۇكەنىنەن ساتىپ الىپتى. مۇنى بۇگىنگە دەيىن ساقتاپ, امان جەتكىزگەن – سوفيا باتىربەكوۆا. ارداقتى ازاماتتىڭ جارى گۇلباھرام اپامىز ءوزى ومىردەن وتكەنگە دەيىن, اسىل ەرىنىڭ قولى تيگەن ءاربىر دۇنيەسىن كوزىنىڭ قاراشىعىنداي ساقتاپ كەلگەن. سوندىقتان دا ول كىسى نەمەرە سىڭىلىسىنە بولاشاقتا تۇعىرلى تۇلعانىڭ مۋزەيى اشىلىپ جاتسا, وسى چەموداندى سوعان تاپسىرۋدى ءوتىنىپتى. ال مۋزەيگە ونى 2003 جىلى تاپسىرعان. قازىر اتالعان جادىگەر باس شاھاردىڭ رۋحاني ورداسىنىڭ بىرىنە اينالعان اقىن مۇراجايىندا تۇر.
ۇقساس جاڭالىقتار
Leave a Reply