قازىر قوعامدا الەۋمەتتىك جەلىلەردىڭ اتقاراتىن قىزمەتى جوعارى بولىپ تۇر. سوندىعىنان بولار, وندا ءبىزدىڭ كۇندەلىكتى ومىرىمىزگە قاتىستى كوتەرىلگەن كەيبىر وزەكتى ماسەلەلەر بلوگەرلەر اراسىندا ۇلكەن قوزعاۋ تۋعىزىپ, ارتىنشا ءتيىستى ورىندار تاراپىنان وڭىنان شەشىلىپ جاتىر. مۇندا قوزعالعان كەيبىر تاقىرىپ جەلىدەگى جۇرتتى ويلاندىرۋعا شاقىرادى. جۋرناليست ايدانا شوتبايقىزى بۇدان بىرقاتار ۋاقىت بۇرىن ادامعا سونداي وي سالاتىن جازبانىڭ ءبىرىن Facebook جەلىسى پاراعىندا جاريالادى. وندا ءسوز بولاتىن وقيعا استاناداعى رەستورانداردىڭ بىرىندە وتكەن. ءبىز بۇگىن سول ماقالانى وقىرمان نازارىنا ۇسىنىپ وتىرمىز.
جۇمىستان كەيىنگى جۇمىسپەن مەيرامحانادا وتىر ەدىم. شەتكى ورىنعا جايعاسا سالعام. كىرەبەرىسكە جاقىن بولسام دا, ءىشى جىلى ەكەن, سىرتقى ەسىك اشىلىپ-جابىلىپ-اق تۇر ايتپەسە. قارسى وتىرعان قوناعىمنان كەرەگىمدى الىپ قالايىنشى دەپ, سۇراقتارىمدى تۇيدەكتەتىپ قويىپ, سويلەتىپ وتىرمىن. قالام قولدا, اراگىدىك ايتقاندارىن ءتۇرتىپ الامىن.
ءبىر كەزدە قۇلاعىما اعىلشىنشا سويلەگەن داۋىس ەستىلدى. جالت قاراسام, ءبىر شەتەلدىك ايەل الدىنان ەلپىلدەپ شىعا قالعان داياشىعا سويلەپ جاتىر ەكەن. اعىلشىن تىلدىلەردىڭ ەموتسياسى قوسا سويلەيدى عوي, ول وتىز ەكى ءتىسىن كورسەتىپ, ورىن بار-جوعىن سۇراپ تۇر. ورىسشاسىنا جاۋاپ الا الماعان داياشى بولسا بازاردىڭ قاق ورتاسىندا شەشەسىنەن كوز جازىپ قالعان بالا سەكىلدى جاۋتەڭدەپ تۇردى دا قالدى.
الدىمداعى ادامعا «ءبىر مينۋت» دەگەن يشارا جاسادىم دا, شەتەلدىكتىڭ جانىنا جاقىنداپ: «سىزگە كومەك كەرەك پە؟» دەپ سۇرادىم. ول: «الدىن الا ورىن الماپ ەدىم, وتىرۋعا بولا ما؟» دەدى. مەيرامحانا قىزمەتكەرلەرىنەن سۇرادىم دا, جاۋابىن ايتتىم. اعىلشىن ايەل مەنەن ءبىر ورىن ءارى جايعاستى. ۇزىن بويلى, كۇلىمدەگەن كەلىنشەك ەكەن. مەن ورىندى نۇسقاپ, جەتەلەپ جاتقاندا, قوناعىن كوزىمەن جايعاستىرىپ, اۋزى اشىلا قالعان داياشى قىز اشىقتان-اشىق ورىسشاسىن شاشىپ: «تاپسىرىس الۋعا كومەكتەسىڭىزشى» دەپ جابىستى.«جارايدى» دەپ باردىم. «باستىسى قوناق ريزا بولسىن» دەگەن وي عوي. داياشى ءمازىردى الىپ كەلدى. كەنەت اقش-تان كەلگەن مەيمانىم: «ءمازىردىڭ نە اعىلشىنشاسىن, نە قازاقشاسىن بەرىڭىز» دەپ تۋرا مەنىڭ انا تىلىمدە سايراپ كەتكەندە, ودان اعىلشىن ءسوزىن كۇتىپ تۇرعان مەن تاڭدانعاننان نە دەرىمدى بىلمەي تۇرىپ قالدىم. ول كىرىپ كەلگەندەگى وقيعانى داياشى ورىسشا سويلەپ قارسى العاندىقتان, جاۋابى اۆتوماتتى تۇردە ءوز انا تىلىندە شىعىپ كەتكەنىمەن ءتۇسىندىردى. سوسىن مەيرامحانانىڭ ورتاسىنا باردىم دا: «قازاقشا بىلەتىن داياشى بار ما؟» دەپ داۋىستادىم.
ءبىر سارى بالا جۇگىرىپ كەلدى. «مارحابات, مۇندا ءسىز كەرەكسىز!» دەدىم. وڭتۇستىكتىڭ تۋماسى ەكەن, قازاقشا بىلەتىنى ءۇشىن بۇگىن وزگە ارىپتەستەرىنەن ەرەكشە سىيلى بولىپ شىعا كەلدى.
سيندي تاپسىرىس بەردى, ونىسى دايىن بولام دەگەنشە از-كەم تىلدەستىك. استانادا جەتى جىلدان بەرى تۇرادى ەكەن. كەيدە تۇسىنۋگە كەدەرگى كەلتىرەتىن اكتسەنتى بولماسا, قازاقشاسى وتە جاقسى.
ورىسشا ورتادا وسىنشا ۋاقىت ءجۇرىپ, ورىس ءتىلىن قالايشا ۇيرەنبەگەنىن بىلگىم كەلىپ: «قازاقشاڭىز تاماشا ەكەن, سىزگە ريزاشىلىعىمدى ءبىلدىرەمىن. الايدا, ايتىڭىزشى, ءسىز مۇلدەم ورىسشا بىلمەيسىز بە؟» دەپ سۇرادىم.
سول كەزدە ەلوردادا شاكىرتتەرگە اعىلشىن تىلىنەن ساباق بەرەتىن سيندي: «ماعان ورىس ءتىلى ونشالىقتى كەرەك ەمەس» دەپ سارت ەتكىزدى. مۇنىسى ءبىزدى قامشىمەن سالىپ قالعانداي بولدى. «بارلىق ورتادا مىندەتتى تۇردە قازاقشا قىزمەت ەتەتىن ادام
تابىلادى» دەپ جالعادى ول ءسوزىن سەنىمدى تۇردە.
وسىدان كەيىن اعىلشىن ايەلىنە قازاقشا دا, اعىلشىنشا دا جيعان-تەرگەن بار قۇرمەت سوزدەرىمنەن, العىستان باسقا ايتارىم بولمادى. مىنا جاعدايدان كەيىن قازاقشا بىلەتىنى ءۇشىن وزگەلەردەن وزگەشە تابىس تاباتىن باۋىرلارىمنىڭ, «ماعان قازاقشا قىزمەت كورسەتىڭىز» دەيتىن قازاقستاندىقتار مەن قوناقتاردىڭ قاتارى ۋاقىت وزعان سايىن ارتىپ كەلە جاتقانىنا كوزىم جەتتى.
ايدانا شوتبايقىزى
