سوڭعى 13 جىلدان بەرى ەلەۋسىز قالعان اتاۋلى كۇندى ەل پرەزيدەنتى بيىل قايتا جاڭعىرتتى. ءوزىم ەڭبەك ەتەتىن بالاباقشادا دا وسى مەرەكەگە وراي ءار توپتا ەرتەڭگىلىكتەر ۇيىمداستىرىلىپ, كەڭ كولەمدە اتالىپ وتۋدە.
كۇندەلىكتى جۇمىس بارىسىندا دا بالاقايلارىما وتانىمىز – قازاقستان رەسپۋبليكاسى, جەرىمىز كەڭ, تابيعاتىمىز باي, حالقىمىز قوناقجاي ەكەنىن ۇنەمى ەسكەرتىپ, اتا-بابادان قالعان ءان مەن كۇيدى ۇيرەنىپ, ولاردى قۇرمەتتەۋگە, تۋعان جەردى ايالاپ-قورعاۋعا, سۇيۋگە باۋلىپ وتىرامىن. ۇلتتىق مەرەكە بولعاندىقتان, وسى كۇنى تاۋەلسىزدىككە قول جەتكىزۋگە زور ۇلەس قوسقان قاھارماندارىمىزدى ەسكە الىپ, ەسىمدەرىن ەستە ۇستاۋدى دا ەستەن شىعارمايمىز.
مەملەكەتىمىزدىڭ بەرەكە-بىرلىگىن, بوستاندىعى مەن الەمدىك تۋىستىعىن بىلدىرەتىن, تۋعان جەردىڭ ماقتانىشى بولىپ كەلەتىن بۇل مەرەكە ءارى پاتريوتتىق دەپ ەسەپتەلەدى. ەۋرازيا جۇرەگىندە, وركەنيەتتەردىڭ ۇشتاسقان ورتالىعىندا تالاي ۇلت پەن ۇلىستىڭ قىزىرلى مەكەنىنە اينالعان ۇلى دالادا ازات ەلدىڭ ازاماتى اتانعاننان اسقان باقىت جوق. وسىنى وتباسىمدا ءوز بالالارىما, ۇجىمدا تاربيەلەنۋشىلەرىمە تۇسىندىرۋدەن جالىققان ەمەسپىن.
ۇيىمشىلدىقپەن كۇش بىرىكتىرىپ, جاڭا ماقساتتارعا ۇمتىلىپ, ارقاشان دا رۋحىمىزدى بيىك ۇستاپ, سالت-ءداستۇرىمىزدى دارىپتەپ جۇرسەك, الدا كوپتەگەن جاڭا تابىسقا جەتەرىمىز انىق.
بۇگىندە وتانىمىزدى الەم مەملەكەتتەرىنىڭ ءبارى دەرلىك تانىپ وتىر. 1992 جىلى قازاقستان دۇنيە جۇزىندەگى ەڭ ىقپالدى جانە بەدەلدى ۇيىم – بىرىككەن ۇلتتار ۇيىمىنا مۇشە بولدى. سودان بەرى قازاقستاندى 120-دان استام ەل تانىپ, كوپتەگەن ەتنوس وكىلدەرىمەن بىرگە ءبىر شاڭىراقتىڭ استىندا تاتۋ-ءتاتتى ءومىر ءسۇرىپ جاتىر. تاۋەلسىزدىكتىڭ تال بەسىگىندە تەربەلىپ, قىران قۇسى قالىقتاعان كوك اسپانىمىزدىڭ استىندا بارشا قازاقستاندىقتار باياندى دا باقىتتى عۇمىر كەشسە ەكەن دەپ تىلەيمىن.
ايتبالا ەلۋباەۆا,
استانا قالاسى №55 «قاراقات» بالاباقشاسىنىڭ تاربيەشىسى
