جاۋىرىنى جەرگە تيمەگەن بالۋان, ات قۇلاعىندا ويناعان ونەرپاز, كومپوزيتور نۇرماعانبەت بايمىرزاۇلىن حالقىمىز ەركەلەتىپ «بالۋان شولاق» دەپ اتاعان.
الىپ اتامىز ارقا جەرىندە, دالىرەك ايتقاندا قازىرگى اقمولا وبلىسى, بۇلاندى اۋدانى تاستىوزەك دەگەن جەردە ومىرگە كەلگەن. كەڭەس وكىمەتى كەزىندە بۇل اۋىل «كراسنىي كوردون» دەپ اتالدى. بۇل كىسى اتاعى جەر جارعان بالۋان نەمەسە الىپ كۇش يەسى عانا ەمەس, ءوزى ۇستاز تۇتقان ءبىرجان سال, اقان سەرى اندەرىن ورىنداۋشى ءارى ناسيحاتتاۋشىسى بولدى. ولاردىڭ ونەرلى جولىن جالعاپ, ءوزى دە ءسوزى مەن سازى ۇيلەسكەن ءان شىعاردى. بالۋاننىڭ بۇگىنگە جەتكەن «اششىلى-ايىرىق», «بالۋان شولاق», «جەلدىرمە», «دىكىلدەك», «كوكشەتاۋ», «قوسالقا», «قوس بارابان», «قوس پەرنە», «قۇلان كىسىنەس», «كەنجە قوڭىر» سەكىلدى اندەرى بار. ونىڭ حالىق اراسىنا كەڭىنەن تاراعان ءانى – «عاليا». بەلگىلى مۋزىكا زەرتتەۋشىسى ا.زاتاەۆيچ ەل اراسىنان بالۋان شولاقتىڭ بىرنەشە اندەرىن جازىپ الىپ, ونى «قازاق حالقىنىڭ 1000 ءانى» جانە «قازاقتىڭ 500 ءانى مەن كۇيى» جيناقتارىنا ەنگىزگەن.
بىلتىر الىپ كۇش يەسىنىڭ ومىردەن وزعانىنا 100 جىل تولۋىنا وراي, بالۋاننىڭ نەمەرەسى شايدوللا شولاقوۆپەن كەزدەسىپ, سۇحباتتاستىم. سوندا ول كىسى اڭگىمە اراسىندا اتاسىنىڭ دومبىراسى تۋرالى ايتىپ ەدى.
«بۇل دومبىرانى اتام جاساعان دەيدى. بۇعان مەن سەنەمىن. ويتكەنى ونىڭ اكەسى بايمىرزا بابامىز تەمىردەن ءتۇيىن تۇيگەن شەبەر بولعان. اعاشتان ءتۇرلى بۇيىم جاساپ, ءۇي تۇرعىزعان. اتام بالا كۇنىنەن اكەسىنىڭ جانىندا ءجۇرىپ, شەبەرلىكتىڭ قىر-سىرىن مەڭگەرگەن. قازىر دومبىرانى اتامنىڭ, اكەمنىڭ كوزى رەتىندە قاستەرلەپ, شاڭىراعىمدا ۇستاپ وتىرمىن» دەگەن ەدى شايدوللا اعامىز. مىنە, اسىلدىڭ قولىنىڭ تابى قالعان دومبىرانى وقىرمانعا ۇسىنىپ وتىرمىز.
