استانا قالاسىنىڭ قىلمىستىق ىستەر بويىنشا مامانداندىرىلعان اۋدانارالىق سوتى سەرگەي ليۆەنكونى – ون بەس جىلعا, ال ونىڭ سىبايلاسى يگور بۋراەۆتى – ون ءۇش جىلعا باس بوستاندىعىنان ايىردى. ەندى ەكەۋى دە جالىنداپ تۇرعان جاستىق شاقتارىن تەمىر توردىڭ ارعى جاعىندا قاتاڭ تارتىپتە وتكىزەتىن بولادى. قاشان دا قانقۇيلى قىلمىسقا اراق كىنالى. بۇل جولى دا سولاي بولدى.
2015 جىلدىڭ اقپان ايىندا سەرگەي ليۆەنكو بىرگە تۇرىپ جاتقان كوڭىلدەسى ليۋدميلا نيكونوۆانىڭ تۋعان كۇنىن اتاپ ءوتۋدى ۇيعاردى. اششى سۋعا اۋەس اۋمەسەر جىگىتكە بۇل ءوزى ءبىر تاپتىرمايتىن سىلتاۋ بولعان سىڭالى. بىلاي كۇندەرى دە اۋزى اراقتان قۇرعامايتىن ونىڭ تۋعان كۇندى جەلەۋ ەتىپ, ءبىر ىرعايتىنى ەسىنە تۇسكەندە كوڭىلى ءبىراز كوتەرىلىپ قالدى. ءسويتىپ, جەڭىس داڭعىلىنىڭ بويىنداعى ءوزى تۇرىپ جاتقان ليۋدميلانىڭ ۇيىنە ەسكى دوستارى يگور بۋراەۆ پەن ولەگ نۋركيندى شاقىردى. ۇشەۋى بۇرىن وسى قالاداعى ورتا مەكتەپتە بىرگە وقىعان. راس, ولەگ ءبىراز جىل باسقا قالادا بولىپ, بۇلاردان حابار ءۇزىپ كەتكەن-ءتىن. الايدا, وتكەن كۇندەردىڭ بىرىندە كوشەدە سەرگەيمەن ويدا جوقتا ۇشىراسىپ قالدى. شىنى كەرەك, ولەگ سەرگەيدى ۇناتا قويمايتىن. ءسوزى كوپ, ەسەرسوقتاۋ جىگىت ءبىر-ەكى ءجۇز گرامم اششى سۋ اۋزىنا تيسە بولدى جىن ۇرعانداي ەلىرىپ شىعا كەلەتىنى بار. وسى مىنەزىن جاقسى بىلەتىن ول ودان بويىن قانشا اۋلاق سالعىسى كەلگەنىمەن, بولماي-اق قويدى. قايدا جۇرسە دە تەلەفونمەن تاۋىپ الادى. بۇل جولى دا سولاي بولدى. كەشكى ۋاقىتتا قوڭىراۋ شالدى.
– سەنىڭ مەكتەپتە ولەڭ جازىپ, گيتارامەن ءان ايتاتىن ونەرىڭ بار ەدى عوي. ەرتەڭ كەشكە ليۋدانىڭ تۋعان كۇنىنە كەل, ولەڭمەن لەبىزىڭدى ءبىلدىر, ءان ايتىپ بەر, – دەپ تابانداپ تۇرىپ الدى.
ولەگ قانشا سىلتاۋ ايتقىسى كەلگەنىمەن, ىڭعايىن شىعارا المادى. امالسىز كوندى. ءارى ىشكى ويى: «بارىپ, قۇتتىقتاپ شىققاندا نە تۇر؟ كوپ وتىرمايمىن عوي» دەپ ءوزىن-ءوزى جۇباتقانداي بولدى.
سەرگەي مەن ليۋدميلانىڭ داستارقانى جۇپىنىلاۋ كورىنگەنمەن, اراق-شاراپتى, سىرا مەن سۋسىندى اياماي الىپتى. قوناقتاردان تەك يگور بۋراەۆ قانا وتىر ەكەن. ۇشەۋى دە قىزارا ءبورتىپ الىپتى. بۇعان بىردەن ءسوز بەردى. ولەگ قالتاسىنان قويىن داپتەرىن شىعارىپ, ليۋدميلاعا ارناعان ولەڭىن وقىپ بەردى. الايدا, مۇنىڭ ءسوزىن تۋعان كۇن يەسىنەن وزگەلەرى تىڭداپ جارىتپادى. ولار تەك الدارىنداعى قۇيىلعان «وتتى سۋدى» سىمىرۋمەن بولدى.
ال, وقىلعان جىر جولدارى بويى شاراپقا بوگىپ وتىرعان نازىك جان يەسىنە كەرەمەت اسەر ەتتى. ول ءتىپتى ورنىنان تۇرىپ كەلىپ ولەگتىڭ بەتىنەن ءسۇيىپ, العىسىن ءبىلدىردى.
راسى كەرەك, ولەگتىڭ ليۋدميلانى تۇڭعىش كورۋى. بۇرىن تەك سەرگەيدىڭ ايتۋىمەن عانا بىلەتىن. ءوزىنىڭ «جارىلقاۋشىسى» بولا تۇرىپ, كەلىنشەك العاشقى ساتتەردەن-اق وعان كوز الماي قاراۋمەن بولدى. شاماسى, ءبىر كورگەننەن ۇناتىپ قالسا كەرەك.
ولەگ تە ىشىمدىكتەن كوپ باس تارتا قويمايتىن ساباز ەدى. سوندىقتان, ءۇش-ءتورت ستاقان قاعىستىرعاننان كەيىن سابىرلى جىگىتتىڭ دە تىزگىنى بوساي باستادى. قاسىنا يىق تىرەستىرە وتىرىپ العان ليۋدامەن قوسىلىپ, گيتارامەن ءان ايتتى. وسى ونەرلەرى ءۇشىن تاعى ءىشتى. قىزا-قىزا ەكى «ونەرپاز» توڭىرەگىندەگىلەردى ۇمىتا باستادى.
«ءبىر ەسىمدى جيسام, ليۋدا ولەگپەن ءسۇيسىپ وتىر ەكەن. بۇلارىڭ نە؟ دەپ ەدىم. ول بەتى شىمىرىكپەستەن «مەن ولەگتى ۇناتىپ قالدىم» دەدى. اشۋدان كوز الدىم تۇماندانىپ, ءوزىمدى-ءوزىم ۇستاي الماي قالدىم. ۇستەلدىڭ ۇستىندە جاتقان ۇزىن ساپتى پىشاقتى قولىما الدىم دا ەكەۋىنە قاراي تۇرا ۇمتىلدىم. سىلتەگەن قارۋىم ولەگتىڭ جون ارقاسىنان قادالدى. وسى كەزدە ليۋدا «ءبىزدى ءولتىردى» دەپ جان داۋىسىمەن شىڭعىرىپ, ەسىككە قاراي جۇگىردى. ال مەن ۇيقىلى-وياۋ ديۆاندا وتىرعان يگورعا «جىبەرمە انا قانشىقتى» دەپ ايقايلادىم. ول ونىڭ ارتىنان قۋىپ كەتتى. مەن ەدەندە ەڭبەكتەپ بارا جاتقان ولەگتىڭ ارقاسىنان پىشاقتى سۋىرىپ الدىم دا «سەن نەگە مەنىڭ ايەلىمە قىرىندادىڭ؟» دەپ تاعى كەۋدە تۇسىنا پىشاق ۇردىم. ول سول كەزدە سويلەۋگە شاماسى كەلمەي, تەك قولىنداعى قانعا بويالعان قويىن داپتەرىن كورسەتە بەردى».
مىنە, بۇل تەرگەۋ كەزىندە بەرگەن سەرگەيدىڭ تۇسىنىكتەمەسى.
كەيىن بەلگىلى بولعانداي, يگور دا ليۋدميلانى شىعا بەرىستە قۋىپ جەتىپ, قوس قولىمەن قىلعىندىرىپ, ەسىنەن تاندىرىپ تاستاعان.
ول تەرگەۋ بارىسىندا بىلاي دەپ تۇسىنىكتەمە بەرىپتى. «ليۋدانى سەرگەيدىڭ ايتۋى بويىنشا ۇيگە قايتارماقشى بولدىم. الايدا, ول مەنى تىستەپ, بەتىمدى وسىپ تىرناپ الدى. ەكەۋمىز ەسىك الدىندا ۇزاق تارتىستىق. ىشكەن اراقتىڭ قىزۋىنان بولسا كەرەك, مەنىڭ ونى ىشكە كوتەرىپ كىرگىزۋگە كۇشىم جەتپەيتىنىن بايقادىم. سوسىن تاماعىنان قوس قولىممەن قىلعىندىرا باستادىم. كوپ ۇزاماي ول ەسىنەن تانىپ قالدى. سودان كەيىن مەن ونى كوتەرىپ پاتەرگە كىرگىزدىم».
ول ىشكە كىرگەندە سەرگەي ۇستەل ۇستىندەگى ءبىر شولمەكتى اۋزىنان ءىشىپ وتىر ەدى.
– مىنانى ديۆانعا جاتقىز دا ەدەندەگى قاندى ءسۇرتىپ ال, – دەپ بۇيىردى ول يگورعا. ءبىر قولىنا قان-قان پىشاق پەن ەكىنشى قولىنا شيشا تولى اراق ۇستاعان ونىڭ ءتۇرى ادام شوشىرلىق ەدى.
اششۋلى دوسىنىڭ ءسوزىن ەكى ەتپەي ول ەدەندە ۇيىپ قالعان قاندى جۋىپ, تازالاعان سوڭ قانسىراپ جاتقان ادامدى سۇيرەپ جۋىناتىن بولمەگە اپارىپ تاستادى. بۇدان كەيىن ەكەۋى دۇكەنگە بارىپ تاعى بىرنەشە بوتەلكە اراق پەن سىرا الىپ كەلدى. تاعى ءىشتى. ءسويتىپ, وتىرعان ورىندارىندا ۇيىقتاپ قالدى.
ەسىن ءبىرىنشى يگور جيدى. جۇلقىلاپ سەرگەيدى وياتتى. سوسىن ەكەۋى ديۆانداعى ليۋدميلانىڭ جانىنا باردى. كەلىنشەكتىڭ دەنەسى سۋي باستاپتى. ال, ولەگ باياعىدا جان ءتاسىلىم ەتكەن.
«نە ىستەيمىز؟» دەپ ەكەۋى ءبىر-بىرىنە قارادى. «اۋەلى باس جازىپ الايىق, سوسىن ءبىر نارسە ويلاستىرارمىز» دەدى سەرگەي جايباراقات. قۇددى ءبىر, كوپتەن ويىندا جۇرگەن شارۋاسىن تىندىرىپ, كوڭىلى جايلانعانداي.
دەگەنمەن, بويلارى ىشىمدىككە بوككەن ەكى اياقتى حايۋاندارعا ەكى بىردەي ءولى دەنەنى جاسىرۋ وڭايعا تۇسپەدى. وسى كەزدە سەرگەي ۇيدەن شىعىپ كەتىپ, ءبىر جەردەن بالتا مەن ارا الىپ كەلگەن.
تەرگەۋ بارىسىندا مۇنى يگور بۋراەۆ بىلاي دەپ ەسىنە الادى:
«ءۇي ءىشىن قوپارىپ ءجۇرىپ سەرگەي ەكى موشەك تاۋىپ الدى. الايدا, مايىتتەر موشەكتەرگە سىيمادى. سوسىن ول «سەن وتىرا تۇر» دەپ, ۇيدەن شىعىپ كەتتى دە ءبىر ساعاتتان كەيىن قولىنا بالتا مەن ارا ۇستاپ قايتا ورالدى. مەن «مۇنى نە ءۇشىن اكەلدىڭ؟» دەپ ەدىم «كورمەي تۇرسىڭ با, قاپقا سىيماي تۇر عوي. بولشەكتەيمىز» دەدى. ءسويتتى دە ول مايتتەردىڭ اياق-قولدارىن ارامەن كەسە باستادى…
ازازىلگە ابدەن بويلارىن الدىرعان ەكى قانىشەر وسى جەردە ءبىر-ءبىرىن ءولتىرىپ قويا جازداعان.
«مەن ەدەننەن قانعا بويالعان ولەگتىڭ قويىن داپتەرىن تاۋىپ الدىم. پاراقتاپ قاراسام «مەنى كەشكە دوستارىم سەرگەي مەن ليۋدميلا تۋعان كۇنىنە شاقىردى. سىيلىق الامىن. 2015 جىل.15 اقپان» دەپ جازىپتى. ىشىندە بىرنەشە ولەڭدەر مەن كۇندەلىگى جازىلىپتى. سونى مەن جەردەن كوتەرىپ, وقىپ تۇر ەدىم. سەرگەي قويىن داپتەردى قولىمنان جۇلىپ الدى دا جىرتىپ-جىرتىپ بەتىمە قاراي شاشىپ جىبەردى. مەن «نە بولدى؟» دەپ ۇلگەرگەنىمشە, ول كەنەتتەن قولىنىڭ قىرىمەن جەلكەمنەن ۇرىپ جىبەردى. كەيىن سەكىرىپ ءتۇستىم. ول تاعى دا جۇدىرىق جۇمساعالى كەلە جاتىر ەكەن. قارىمتا ءادىس قولدانىپ, باسىممەن ۇرىپ قۇلاتتىم. سوسىن ۇستىنە سەكىرىپ ءمىندىم دە بەتىنەن ەكى رەت وسىپ جىبەرىپ ەدىم. «بولدى, بولدى, باۋىرىم, كەشىر مەنى, ءوزىمدى-ءوزىم ۇستاي الماي قالدىم» دەپ كەشىرىم سۇرادى. سوسىن مەن ونىڭ قولىن بوساتتىم» دەپتى تەرگەۋ كەزىندە يگور بۋراەۆ.
سودان كەيىن سەرگەي وزىنەن كۇشى باسىمداۋ يگورعا كونياك قۇيىپ, ەگەر ول مىنا ەكى قاپتان قۇتىلۋعا كومەكتەسسە, قارىزدار بولىپ قالمايتىنىن جەتىكىزىپتى.
ءسويتىپ, ولار ءوزارا ءبىر توبەلەسىپ العان سوڭ تاڭعى ساعات بەستەر شاماسىندا ەكى موشەكتى ارقالاپ, كوشە بويىنان تاكسي ۇستاعان. ارادا ءبىراز ۋاقىت وتكەندە اتباسار باعىتىنداعى كۇرە جولدىڭ بويىنا توقتاپ, تاكسيدى قايتارىپ جىبەرگەن دە ءبىر-ەكى شاقىرىم جاياۋ ءجۇرىپ مايتتەردى ءبىر تاسالاۋ جەرگە قاردىڭ استىنا كومىپ كەتكەن.
قىلمىستىڭ بەتى ءبىر ايدىڭ جۇزىندە اشىلدى. ءاۋ باستا ليۋدميلانى سۇراعان كورشىسىنە سەرگەي «ول تاشكەنتكە اپكەسىنە قىدىرىپ كەتتى» دەپ الدارسىراتىپ ءجۇردى. ال, كەيىن «سول جاقتا جۇمىسقا ورنالاسىپ قالىپ قوياتىن بولىپتى» دەپ تاعى وتىرىك ايتتى. دەگەنمەن, ليۋدانىڭ اۋزىنان بىردە ءبىر رەت «تاشكەنتتە اپكەم بار» دەگەن ءسوزدى ەستىمەگەن كورشىسىنىڭ كوڭىلىنە كۇدىك ۇيالاپ, پوليتسياعا حابارلايدى.
وسى كەزدە ءىز-ءتۇزسىز جوعالىپ كەتكەن ولەگ نۋروۆقا دا ىزدەۋ جاريالانىپ, تۋعان-تۋىسقاندارى سول كۇنى «ءبىر سىنىپتاسىمنىڭ تۋعان كۇنىنە بارامىن» دەگەن سوزدەرىن ەستەرىنە تۇسىرگەن ەدى.
ءسويتىپ, كوپ ۇزاماي ءىز كەسۋشىلەر قالادان تابانىن جىلتىراتۋعا دايىندالىپ جاتقان سەرگەي ليۆەنكونىڭ قولىنا كىسەن سالادى. ال, يگور بۋراەۆ ءۇش كۇننەن كەيىن قاراعاندى قالاسىندا بوي تاسالاپ جۇرگەن جەرىنەن قولعا ءتۇستى.
تاڭاتار تولەۋعاليەۆ
