اسقاق استانا ماعان «استانا اقشامى» ارقىلى قۇشاق اشتى. باس قالاعا باۋىر باسا الماي, بەيىمدەلە الماي جۇرگەن باستاپقى جىلدارى وسى باسىلىمعا قىزمەتكە تۇرىپ, ەلوردادا ءوزىمدى ەركىن سەزىنە باستادىم. سوندىقتان مەن ءۇشىن استانا مەن «اقشام» ەگىز ۇعىمداي.
جۋرناليستىك جولىمنىڭ باسى – «استانا اقشامى» گازەتىندەگى قىزمەتىم 2014 جىلدىڭ باسىندا باستالدى. باس قالانىڭ باس باسىلىمىنىڭ تابالدىرىعىن كوررەكتور بولىپ اتتادىم. سول تۇستا جاڭا جىلدىڭ جاقسى جاڭالىعىنداي قابىلدانعان بۇل قادامىم كەيىن ومىرىمدەگى ەرەكشە بەتبۇرىس بولعانىن ۇعىندىم.
رەداكتسياداعى ورنىم – قالامى جۇيرىك جۋرناليستەردىڭ سۋجاڭا ماقالالارىن سۋىتپاي گازەت ەتىپ قالىپتايتىن سەكرەتارياتتا. وسى كابينەتتە تەرىمشى, كوررەكتورلار, بەت قاتتاۋشى ديزاينەرلەر قاتار وتىردىق. كابينەتتەس بولماساق تا, ۇنەمى قاسىمىزدان شىقپايتىن جەتەكشىمىز – جاۋاپتى حاتشى بار. ول – بارلىق كابينەتتىڭ اراسىن جالعاپ تۇرعان دانەكەر, جۇيەلى جۇمىستىڭ ۇيلەستىرۋشىسى. جاۋاپتى حاتشى نومىرگە جوسپارلانعان ماقالالاردى قولىمىزعا تاپسىرادى. سودان ءبىز, كوررەكتورلار, ماتەريالدىڭ قاتەسىن قاراپ وتىرىپ, ونىڭ قالاي جازىلعانىن, تاقىرىپتىڭ قالاي قويىلعانىن, رەداكتورلار قالاي تۇزەگەنىن – ءبارىن ءسۇزىپ شىعامىز. سونىڭ ارقاسىندا ماقالانى تياناقتى, قاتەسىز قۇرۋدان ءبىرشاما حاباردار بولىپ قالدىم.
بۇرىننان جازۋ-سىزۋعا بەيىمىم بولعاندىقتان, جۋرناليست بولعىم كەلەتىن نيەتىمدى جۇمىسقا كىرەردە بىردەن اڭعارتقانمىن. كەيىن جۋرناليستەر كابينەتىنە اۋىسىپ, ماقالا جازا باستاعاندا كوررەكتور دەيتىن باسپالداقتان وتكەنىمنىڭ كوپ كومەگى تيگەنىن ءتۇسىندىم. ال بۇل كابينەتتە تاجىريبەلى جۋرناليستەردەن جەدەل ءارى جۇيەلى جازۋدىڭ قىر-سىرىنا ءبىر كىسىدەي قانىقتىم. ءسويتىپ تىلشىلىك تىرلىككە ارالاسىپ, جازعاندارىم باسشىلار تاراپىنان ماقتالسا, كادىمگىدەي مەرەيىم تاسىپ, ءماز بولىپ قالاتىنمىن. تاۋىپ قويعان تاقىرىبىم تۋرا كەلىپ, اتالىپ جاتسا, ونىڭ ءوزى – بولەك قۋانىش. مۇندا ەشكىمنىڭ ەڭبەگى ەلەۋسىز قالمايتىن. تالاپتانعانداردى قاشاندا قولداپ, قولپاشتاپ وتىراتىن. جازۋىم تۇزەلىپ, شىڭدالا باستاعاندا اعا ءتىلشى, كەيىن شولۋشى ەتىپ قويدى.
بۇدان كەيىن تاعى كابينەت اۋىستىرىپ, جاۋاپتى حاتشى قىزمەتىنە كىرىستىم. مۇنىڭ قانشالىقتى جاۋاپتى جۇمىس ەكەنىن, نەگىزىنەن, سەكرەتاريات پەن جۋرناليستەر كابينەتىنىڭ ىنتىماقتاستىعىنا, بىرلەسكەن ىلگەرىندى ىسىنە باعىتتالعانىن جوعارىدا اتاپ ءوتتىم. بۇل جۇمىسقا جەگىلگەنىم گازەتتەگى تاجىريبەمدى اجەپتاۋىر شىڭدادى. باسى-اياعى ءبىر-ەكى جىلدىڭ ىشىندە وسىنشا قولداۋ كورگەنىم – جاس جۋرناليست مەن ءۇشىن ۇلكەن مارتەبە.
وسىلايشا «استانا اقشامى» قالامىمدى ۇشتاعان, توسكە سالىپ تۇزەگەن ۇستاحانا بولدى. ۇيرەتكەنى كوپ ۇلكەن اعالاردىڭ الدىن كوردىم. بايتەرەك تۇبىندەگى رەداكتسيامىز ۇيىمشىل ۇجىمىم, قامقور, تىلەۋقور ارىپتەستەرىمنىڭ ارقاسىندا ىستىق ۇياما اينالدى. ەلوردالىق باسىلىمدا بەس جىلدان اسا ۋاقىت جۇمىس ىستەپ, ەل گازەتى «ەگەمەن قازاقستانعا» اۋىساردا اقەدىل تىلەگىن ارناعان ارىپتەستەر قاتارىندا امانعالي قالجان اعام «ورىنبەك ەكەۋمىز تاعدىرلاسپىز» دەپ ايتىپ ەدى. قازىر ويلاپ قاراسام, «اقشامدا» ىستەگەندەر, راسىندا, تاعدىرلاسپىز دەۋگە بولاتىن سياقتى. ويتكەنى «اقشام» كوبىمىزگە مەكتەپ بولدى ءارى ەلورداعا ورنىعىپ, ءسىڭىسىپ كەتۋىمىزگە سەپتىگىن تيگىزدى. مۇنىڭ ءبىر دالەلى – بەكەن قايراتۇلى اعامنىڭ «اۋزىمدى اققا تيگىزگەن اقشام» دەگەن جىلى ءسوزىن كەيىن بىرنەشە ءجۋرناليستىڭ قايتالاپ ايتىپ جۇرگەنىن كوردىم.
ەلوردا ومىرىندەگى ەلەۋلى ۋاقيعالاردى قاعىس جىبەرمەيتىن, استانانىڭ ايناسىنداي, شەجىرەسىندەي بۇل گازەتتە جۇمىس ىستەۋ نەسىبەمە بۇيىرعانىنا قۋانىشتىمىن. باستى وردانىڭ باعانالى ءبىر ورداسىنداي باسىلىمنىڭ قاشاندا باعى باسىم, باعىتى ايقىن بولۋىنا تىلەكتەسپىن!
ورىنبەك وتەمۇرات,
جۋرناليست
