Мұғалім мен ата-ана арасындағы байланыс бүгінгі қоғамымызға лайықты азаматтар өсіріп, тәрбиелеуде маңызды рөл атқарады. Кез келген мектептің оқу-тәрбиелік бағдарламасында бұл мәселе назардан тыс қалмайды.
Дегенмен соңғы кездері осы қатынасқа ептеп сызат түскендей көрінеді. Бүгінгі ата-ана бұрынғыдан басқаша, баяғыда «еті сенікі, сүйегі менікі» деп баласын мұғалімге сеніп тапсыратын» деген пікірлерді жиі еститінбіз. Расында, қоғам өзгерді ме, адам өзгерді ме, кейбір ата-ана балаларының тәрбиесіне де, оқу үлгеріміне де мұғалімдер жауапты деген түсінікте. Тіпті, мектепке келіп, мұғалімге қол көтерген жағдайларды да естіп жүрміз.
Бұл, әрине, «мектеп», «мұғалім» дейтін киелі атаулардың бала санасына, бала жүрегіне орнығып, бұл сезімнің оның одан әрі азамат болып қалыптасқанға дейін жан-дүниесінде гүлдеп көркеюіне кері әсер етеді.
Мұғалім болсын, ата-ана болсын, алдымен ел азаматтары, болашақ үшін жауапты тұлғалар. Сондықтан бұл жерде педагог пен ата-ана арасында тығыз қарым-қатынастың болуы, түсіністіктің орнығуы тәрбие мен білімінің мектепте де, түзде де балаға бағытталуының басты шарты дер едім.
Мен «Өзін-өзі тану» пәні бойынша №61 мектепте сабақ беремін. Мектеп тәжірибесінде бұл мәселеге баса назар аударылады. Сабақ барысында балаларды адам бойындағы құнды қасиеттерге баулу, жақсы істер жасай білуге, достыққа, сүйіспеншілік пен татулыққа, бір-біріне қамқор болуға үйретуге, баланың жоғары адами болмысын қалыптастыруға ерекше мән беріледі.
Педагогикалық оқыту әдістері мен әдістемелері туралы әңгіме бөлек. Бұл жерде айтпағым, кез келген оқушы өз ата-анасының бойынан ізгілікті, жан жылуы мен махаббатты жүрегімен сезінетінін айтқым келеді. Шәкірттер белгілі бір тақырып бойынша әңгіме қозғағанда, сабақ барысында әкесінің немесе анасының игі істерін, мейірім-шуағын шынайы сезіммен айтатынына көзім жетті.
«Ұяда не көрсең, ұшқанда соны ілесің» демей ме ата-бабамыз. Оқушылардың жүрегіндегі ата-анаға деген осы бір ғажайып сүйіспеншілікті мұғалім жүрегіндегі ізгілікпен қабаттастыра өре білсек, нағыз адам тәрбиеленеді. «Өзін-өзі тану» пәнінің алғашқы негіздері ата-анадан, оның айтқан сөзінен, істеген ісінен бастау алады. Бала бойындағы сол көк өскін мектеп қабырғасында гүлдейді, тамыр жаяды.
Сондықтан баланың өзін танып, қоғамға керекті үлкен азамат болуы үшін мұғалім мен ата-ана байланысының шынайы тереңдігі, жауапкершілігі орнығуы керек. Әке де, ана да баласы үшін ұстаз! Осы қағиданы ұмытпау қажет деп ойлаймын.
Сағила ЖҮНІСОВА,
Астанадағы №61 мектептің мұғалімі
