АУЫТ МҰҚИБЕК 1998 ЖЫЛЫ ҚЫТАЙ ХАЛЫҚ РЕСПУБЛИКАСЫНАН АТАМЕКЕНГЕ ОРАЛДЫ. ҚАЗАҚЫ ҚҰНАРЛЫ ТІЛДІ БОЙЫНА СІҢІРГЕН БЕЛГІЛІ АҚЫН. БІРНЕШЕ ЖЫР ЖИНАҚТАРЫНЫҢ АВТОРЫ. ТҰНЫҚ ЖЫРДЫҢ ТҰМАСЫ АТАНҒАН ТҰМАНБАЙ МОЛДАҒАЛИЕВ БАТАСЫН БЕРГЕН. СОНЫМЕН БІРГЕ, ОЛ – ШЕТТЕ ЖҮРГЕН АҒАЙЫННЫҢ ҚАМЫН ОЙЛАП, МҰҢЫН МҰҢДАП ЖҮРГЕН АЗАМАТ. ТАЯУДА АСТАНАДА «ЭКСПО-2017» ХАЛЫҚАРАЛЫҚ МАМАНДАНДЫРЫЛҒАН КӨРМЕСІНІҢ АШЫЛУЫ ДҮРКІРЕП ӨТТІ. ОҒАН КӨПТЕГЕН ЕЛДІҢ БАСШЫЛАРЫ ҚАТЫСТЫ. АЙТУЛЫ ШАРА ҚАРСАҢЫНДА САЙТТАРДА АРҚАЛЫ АҚЫННЫҢ «ЭКСПОҒА» КЕЛІҢДЕР, ҚАНДАСТАРЫМ!» АТТЫ ӨЛЕҢІ ЖАРИЯЛАНДЫ. БІЗ ОСЫ ЖАЛЫНДЫ ЖЫРДЫ ОҚЫРМАНДАРҒА ҰСЫНУДЫ ЖӨН КӨРДІК.
«Экспоға» келіңдер, қандастарым,
Тойдың тойға тілеңдер жалғасқанын!
Шақырады сендерді Қазақстан,
Ән кернеген әр күні таңғы аспанын!
Шақырады сендерді Ұлы Далаң,
Бақ дарыды, құт қонып бүгін оған.
Күтіп отыр сендерді құшақ жайып,
Жасыл желек жамылған тұнық алаң!
Шақырады сендерді Ер Нұрекем,
Тәуекелге байлаған белді бекем!
Қазақ қазақ болғалы дәл осындай,
Бағы жанған заманды көрді ме екен?!
Қолын алып, сәлем бер нар Атаңа,
Алсын аппақ батасын бала-шаға.
Астананың аралап бар көшесін,
«Жәрмеңкені» ерінбей тамашала!
Сені күтіп тұр бүгін Дала мына,
Құт дарысын әр басқан қадамыңа!
Ару қыздар, шашыңды тарат келіп
Майда қоңыр Арқаның самалына!
Есілге кеп тұп-тұнық жу бетіңді,
Қалдыр аппақ айдынға суретіңді!
Ән мен жырға таңырқат бар әлемді,
Ұйықтамастан жалғап бір күнге түнді!
Жұртың дайын қазақтың даласында әр,
Отаныңнан сенің де аласың бар.
Көргендерің бөленіп қуанышқа,
Көрмегендер, арманда қаласыңдар!
Сауық құрып, десең бір дем алайын,
Астанаға биыл жаз кел, ағайын!
Ішем десең, сар қымыз сапырулы,
Жейім десең, жал-жаяң және дайын!!
Ұлы тойдан жайың жоқ бөгелетін,
Қоздыр қоңсы жұртыңның делебесін!
Әнін тыңдап Димаштың қарыс жерден,
Қанатыңның көріп қайт төбелесін!
Отаның бар Ордасы сегіз қанат,
Тойдыр келіп дүниеге көзіңді абат!
Мақтанады Нұрекем жер жүзіне,
Тұрғыздым деп іргесін өзім қалап!
Қазағың бар даласы кең керілген,
Қуат алған жел менен Жерге Күннен…
Қоржыныңды қомпайтып кел, туыстар,
Өмір бойы бар жиған-тергеніңмен!
Елбасың бар кең иық, қарыс маңдай,
Айбатымен ықтырған арыстандай!
Тілеп жүрмін қандастар келсе екен деп,
Ұлы тойдан осынау қағыс қалмай!
Тәуекелдің тосылмай мін кемесін,
Отансыз ел, білесің, мүлде жетім!
Ат байлары қазақтың – Қазақстан,
Жортып-жортып түбінде бір келетін!
Жатқамыз жоқ сүрдекті қайта басып,
Тың әлемнен жол таптық тайталасып.
Келем деген қазаққа басы бүтін,
Ұлы Еліңнің құшағы айқара ашық!
Келмейді енді қатал қыс, долы көктем,
Көз сал келіп Елімнің жолына өткен.
Айналаның бұл күнде сыры мәлім,
Мұндай тойды жасайды қолы жеткен!
Жоғалтпаған халықпыз өр мінезін,
Қонағына ұсынған төрдің өзін.
Сарыарқаның төсіне – Астанаға,
Ағылатын сенің де келді кезің!
Болды ұқсаса қазаққа шын есімің,
Пәтер біткен ашқалы тұр есігін.
Тіршіліктің байланбай күйбеңіне,
Өзгелерден бұрын кел бір-екі күн!
Қалды алыста замандар желі басым,
Ел таныған салтың бар беріп асын.
«Экспоның» тартылған кермесіне,
Бірінші боп байлансын сенің атың!
Берсін Есіл мәңгілік тұнық аға,
Куә болып сымбатың, сырыңа да…
Сендерменен көрікті Қазақстан,
Сендерменен айбатты Ұлы Дала!
Ауыт МҰҚИБЕК, ақын
