Jyl saiyn 8-şı nauryz – Halyqaralyq äielder künı merekesınde eŋ aldymen auylǧa habarlasyp, asyl anaşymdy qūttyqtaityn edım. Biyl auylǧa telefon şalmaimyn. Sebebı tūtqanyŋ arǧy jaǧynan: «Qūlynym-au! Aman-esensıŋ be?» degen älemdegı eŋ meiırban jannyŋ eljıregen dauysy estılmeidı. Tüneukünı qara şaŋyraqqa barǧanmyn. Üige kırgende anamnyŋ tördegı orny oisyrap tūrǧanyn körıp, ekı közımnen jas parlap qoia berdı. Erteŋıne auyldyŋ syrtyndaǧy zirat basyna barǧanda da qos janarym sulana berdı. Qatar jatqan jan äkem men jan anamnyŋ, marqūm aǧam men ınımnıŋ ruhyna qūran baǧyştadym. «Näzıktık ataulynyŋ jiyntyǧy – ananyŋ alaqany, ol säbi üşın eŋ jyly ūia» deptı bır danyşpan. Asyl anaşymnyŋ aialy alaqanyn, jūmsaq mınezın, qazaqy iısın qatty saǧynyp jürmın!
Anaǧa degen saǧynyş – sarqylmaityn būlaq, sönbeitın şyraq. Sol būlaqtyŋ kömbesı, sol şyraqtyŋ dıŋgegı – asyl anama degen balalyq mahabbatym. Anaşymdy tüsımde de jiı köremın. Qatty saǧynǧanymnan şyǧar… Bırınde anam maǧan besık jyryn aityp, äldilep otyrady. Endı bırınde qolymnan jetektep, auyldaǧy toi-tomalaqqa ertıp apara jatqanyn köremın. Balalyq şaǧym eŋ baqytty künderım edı. Bır otbasynda 9 bala boldyq. Äkem men anam bızge jaqsy tärbie berdı, ärqaisymyzdyŋ baqytymyz üşın ömır sürdı. Anamnyŋ aq jüregınıŋ dürsılın bırden sezetınmın. Eşqaisymyzdy alalamai, ainalyp-tolǧanatyn.
Anaşym aqköŋıl adam edı. Sol qasietınen öz otbasynyŋ, tuǧan-tuystyŋ, körşı-qolaŋnyŋ, auyl-aimaqtyŋ qūrmetıne bölendı. Bızdıŋ üige qonaq köp keletın-dı. Tabaldyryqtan attaǧan jannyŋ bärın törge şyǧaryp, jaqsylap demdep, şai qūiatyn. Anaşym qazaqy salt-dästürdı jaqsy ūstandy, jetık bıldı.
Anamnyŋ ärbır pısırgen tamaǧynyŋ dämı älı künge deiın tılımnıŋ ūşynda tūrady. Bızdıŋ üide diırmen tasy bolǧan. Toqşylyq zamannyŋ özınde anam sol diırmenge bidai tartyp, jent jasaityn. Sary mai qosylǧan dämı tıl üiıretın ondai jenttı älı eşqaidan jep körmedım. Bala künımdegı auylda anam daiyndaǧan qūrt, sary mai, ırımşık, jent, qaimaq, airan, aşyǧan jäne t.b. ūlttyq taǧamdardyŋ dämın eşqaşan ūmytpaimyn. Älı künge deiın qatty taŋ qalatynym, anam bırneşe mamandyqty (aspaz, sauynşy, tıgınşı, toqymaşy, üi sylauşy jäne t.b.) bır özı igerıp, bır özı atqaruşy edı. Ne degen qajyr-qairat! Qonaq şaqyru men kütudıŋ bala künımdegı keremet ülgısı bügın joq. Asyl anamnyŋ baqilyq bolǧanyna bır jyldan astam uaqyt öttı. Sonda da auylǧa barǧanda anam aldymnan şyǧyp: «Keldıŋ be, qūlynym-au!» dep maŋdaiymnan iıskeitındei körınedı. Közı tırısınde alaqanymda aialap, köbırek kütıp-baqpaǧanyma ökınemın! Anaşymnyŋ aq jüregın qatty saǧyndym! Jatqan jerıŋız jaryq, topyraǧyŋyz torqa bolsyn!
Tölen TILEUBAI
