Астана тұрғындары Ғазиз Хамитұлы мен Бақты Кенжеғарақызының көлдегі қос аққудай жұбын жазбай, өмірдің ащы-тұщысын қатар көтеріп, бірі екіншісін қас-қабағынан-ақ ұғып, қол ұстасып келе жатқанына елу жыл толды.
Ғазиз Хамитұлы Шығыс Қазақстан облысы Зайсан ауданы Дайыр ауылында дүниеге келді. Әкесі Хамит Ұлы Отан соғысына аттанғанда, ол небәрі екі жаста болатын. Анасы Қанапия бала-шағасын қанаттыға қақтырмай, тұмсықтыға шоқыттырмай өсірген еңбекқор жан еді. Ғазизы бармағынан бал тамған шебер, өнерлі жігіт болып өсті.
Қараталдық 19 жастағы Бақтымен танысқанда орда бұзар отыз жасқа жақындап қалды. Бақтының өжеттілігі мен сүйкімді еркелігіне тәнті болып, көп ойланбай «екі жарты – бір бүтін» болуға ұсыныс жасады. Осылайша 1968 жылдың 22 сәуірінде екі жас отау құрып, жаңа өмірге қадам басты.
Ғазиз жастайынан Дайыр ауылында темір ұстасы болып еңбек етті. Өз ісінің хас шебері болып, темірден түйін түйді. Халқының алғысына бөленді. Балаларын да жастайынан еңбекке тәрбиеледі.
Бақты өз өмірін толығымен отбасына арнады. Көпшілдігі, жан баласын жатырқамайтындығы болар, қазірге дейін өзінің де, жұбайының да достарын, үйге келген қонақтарды шын пейілмен қарсы алып, дастарқанын үнемі жайнатып, жайдары қалпымен қарсы алады. Қыздары мен келіндерін де солай тәрбиеледі.
Бүгінде Ғазиз Хамитұлы мен Бақты Кенжеғарақызы ұлдарын ұяға, қыздарын қияға қондырды. Балаларының барлығы жоғары білімді. Үлкендері Ардақ – Л.Гумилев атындағы Еуразия ұлттық университетінің аға оқытушысы. Архат, Серік, Дархан, Сырым және кенжелері Әйгерім кәсіпкерлікпен айналысады. Немерелердің алды шетелде және отандық жоғары оқу орындарында білім алуда. Кішкентайлары мектепте оқу озаттары. Арасында өнердің өрінен де көрініп жүргендері бар.
Хамитовтар отбасында әр туған күнді, әрбір қуанышты атап өту бұлжымас дәстүрге айналды. Жаңа жыл, Наурыз мерекелерінде бұл шаңырақта ешкім сыйлықсыз қалмайды. Жеңіс күні мерекесі де отбасында ерекше орын алады. Ғазиз Хамитұлы соғыстан қайтпай қалған әкесін және оның бес бауырын еске алу, ұрпақтарына сол бір сұрапыл жылдары ерлік көрсеткен бабаларының үлгісін дәріптеу мақсатында немерелерімен соңғы жылдары елімізде дәстүрге айналған «Жаужүрек полк» шеруіне тұрақты түрде қатысады.
Биылғы көктемде алтын тойды атап өткен Хамитовтар отбасында көңілді күлкі мен ән-жыр, немерелердің бал тілі естіліп тұрады. Негізгі үлкен шешімдерді кейіпкерлеріміз отбасы мүшелерімен кеңесе отырып қабылдайды. Балаларының бәрі Астанаға жиналған соң, 2004 жылы елордаға қоныс аудару кезінде де солай болды. Қазір әке мен ананың, ата мен әженің айтқан асыл сөздері бала-шағасы мен немерелерінің санасы мен зердесіне нұр болып құйылып жатыр.
Еңбекпен көркейіп, ұрпақтың қызығына тоймай отырған Ғазиз әкей мен Бақты шешейдің өмірден көріп, түйгені мол. Шаңырақтарына бас сұққанымызда соны байқадық. «Жақсыменен өткізген жарты сағат жаманның өтіп кеткен өміріндей» демекші, көңіліміз шалқып шықтық.
