وقىرماننان ون سۇراق

ونەردى ورگە سۇيرەيتىن ەڭبەك – قۇدايبەرگەن بەكىشەۆ, ءانشى, قر مادەنيەت قايراتكەرى:

– ەل ىشىندە «قازاق ءتىلدى ءانشى­لەردى توي اسىرايدى» دەگەن ءسوز بار. ءسىزدى شە؟ قۇپيا بولماسا, ءبىر تويعا قانشا الاسىز؟
رۋسلان
– «تەك تويمەن كۇن كورەدى» دەۋ ارتىق بولار. بارمايمىن دەمەيمىن, شاقىرسا, قالماۋعا تىرىسامىن. دۇرىلدەگەن توي جاسالىپ, وعان شەتەلدەن انشىلەردى شاقىرتىپ جاتسا, نەسى جاقسى؟ ءبىز عانا ەمەس, كەزىندە اقان سەرى, ءبىرجان, سارالار دا تويدىڭ كوركىن قىزدىرعان. ەل بولعان سوڭ توي تويلاماي وتىرمايدى. قوناقتارىنىڭ كوڭىلىن كوتەر­گىلەرى كەلەدى. سونان سوڭ ءارتىس­تەردى شاقىرادى. تويدان تاپ­قان تابىسىمدى ونەر جولىنا جۇم­سايمىن. قاتىپ قالعان باعا جوق. كەيدە وزدەرىنىڭ جاعدايىن ايتىپ جا­تادى. ول كەزدە ءانىمدى تەگىن ايتىپ بەرەم. مەن – حالىقتىڭ بالاسىمىن. ەندەشە, ولاردىڭ تىلەگىن ورىنداۋعا مىندەتتىمىن.

– ءسىز كىمدى جانە قانداي ءاندى تىڭدايسىز؟
اسلان, ستۋدەنت
– مەن كلاسسيكالىق باعىتتاعى ءان­­دەر­دى تىڭداعاندى جاقسى كورەم. ال, قازاق ەستراداسىندا نەبىر جاقسى انشىلەر مەن اندەر بار. قۇ­­لاق قۇرى­شىن قاندىرىپ, جۇرەك قىلىن شەر­تە­تىن, جاعىمدى اندەردىڭ بار­لى­عىن تىڭ­دايمىن.

– بيىلعى وقۋ جىلى دا اياقتا­لىپ قالدى. بالا كەزىڭىزدە قان­داي وقۋشى بولدىڭىز؟ سىنىپ­تاس­تا­رى­ڭىز­بەن ارالاسىپ تۇراسىز با؟
لاۋرا, وقۋشى
– قىزىلوردا وبلىسى جالاعاش اۋدانىنداعى مەكتەپتىڭ تۇلەگىمىن. مەكتەپتە سەگىز جىل وقىپ, ودان كەيىنگى ءۇش جىلىمدى تەحنيكالىق ليتسەيدە وتكىزدىم.
قانشا اڭساعانىممەن, بالالىق كەزدى قايتارۋ مۇمكىن ەمەس. مەن ءوزى مەكتەپ جاسىندا كوپ قيىنشىلىق كورگەندىكتەن, وقۋشى كەزىمدى كەرەمەت ءوتتى دەپ ايتا المايمىن, بىراق ول زاماننىڭ دا ءوز قىزىعى بولاتىن. ءوزىمىزدىڭ اۋدانداعى «التىن اراي» ءانسامبلىنىڭ بەلسەندى ءانشىسى بولدىم. سىنىپتاستارىمنان قول ءۇزىپ كەتكەن جوقپىن. وسى الماتىداعى سىنىپتاستارىممەن كەزدەسىپ, حال سۇراسىپ تۇرامىز.
ساباقتى كىلەڭ بەستىككە وقىعان جوقپىن. كوبىنە مادەني شارالار جاعىندا جۇرەتىنمىن. ءتارتىبىم دە ونشا بولمادى, سىنىپتاعى بۇزىق­تاردىڭ بىرەۋى مەن بولاتىنمىن. بۇ­زىق بولعاندا ەشقاشان باس جارىپ, كوز شىعارعان ەمەسپىن, تەك مۇعا­لىمدەرگە ءجيى پاروديا جاساي­تىنمىن. مۇنىڭ ءبارى ءسال-ءپال ەركە­لىكتەن دەپ ويلايمىن. وقۋشى قۇدايبەرگەندى تازا ءبىلىمسىز دەۋگە دە كەلمەيدى. كەيبىر پاندەردەن بەلسەندى بولدىم. جالپى ورتاڭقول بالالاردىڭ ساناتىنان ەدىم. وسىدان ەكى جىل بۇرىن مەكتەپ ۇجىمى شاقىرعان سوڭ, سوزدەرىن جەرگە تاس­تاماي بارىپ, شاعىن كونتسەرتىمدى بەرىپ قايتتىم. نەگىزى, ەلگە كوپ بارا بەرمەيمىن. ساعىنعاندا ارنايى ات باسىن بۇرىپ, ماۋقىمدى باسىپ قايتامىن.

– ونەر ادامىنىڭ بويىنان قان­­داي قاسيەتتەردi كورگiڭiز كە­لەدi?
سامال, پسيحولوگ
– وزەگىنە ونەر ۇيالاعان ءاربىر ازامات ءۇشىن ەڭ ءبىرىنشى ەڭبەكقور­لىق قاجەت دەپ ەسەپتەيمىن. ەڭبەك ءتۇبى – زەينەت. ەكىنشىدەن, قاراپايىم­دىلىق كەرەك. قىزعانىش, كورەال­ماۋ­­شىلىق دەگەن جامان قاسيەت. «اشۋ­شاڭ ادام – اۋرۋشاڭ» دەگەن ءسوز بار عوي. اركەز سابىرلى بولعان­عا نە جەتسىن؟! «كەڭ بولساڭ, كەم بول­مايسىڭ» دەگەندەي, قاتە­لىككە كە­شى­رىممەن قاراپ, ءبىر-ءبىرىنىڭ جامانىن جاسىرىپ, جاقسىسىن اسىرۋ بار قازاقتا بولۋعا ءتيىس قاسيەتتەر دەپ ەسەپتەيمىن.

– «ەر جىگىتتىڭ باسىن تورگە ءسۇي­­رەي­تىن دە, كور­گە سۇيرەيتiن دە – ايەل» دەي­دى قازاق. ۇيدەگى جەڭگەي تۋ­را­لى اي­تىپ بەرىڭىزشى…
گۇلزيرا
– وتە دۇرىس ايتىلعان ءسوز. جەڭگە­لەرىڭ ارقاشان مەنىڭ تىلەۋىمدى تىلەپ ۇيدە وتىرادى. وتە جاقسى ادام. شا­ڭىراق كوتەرگەنىمىزگە بيىل 30 جىل تولادى. ءبىر ۇلىمىز بار.

– اعا, شىعارماشىلىعىڭىز قالاي ءجۇرىپ جاتىر؟
داريا, قالا تۇرعىنى
– قازىر ءبىراز جۇمىستار جاسالىپ جاتىر. «اندەر مەن جىلدار» دە­گەن كونتسەرت ۇيىمداستىرعان بولاتىن­مىن. الداعى ۋاقىتتا تەلەارنالاردان كورسەتەدى. وسى كونتسەرتتى جىل سايىن ۇيىمداستىرىپ تۇرسام با دەگەن وي بار. سوسىن اۋديو-ۆيدەو ديسكىلەر شىعارماقپىن. ونەر اكا­دە­­ميا­سىنداعى ستۋدەنتتەرىم دە وقۋ ءبىتىرىپ جاتىر. قازىر ءوزىم ءتۇر­­كيا­­نىڭ بودرۋم قالاسىنا دەما­­لىس­قا كەتىپ بارام. كەلگەن سوڭ وسى جۇ­مىس­تارىمدى ءبىر رەتتى قىلماقپىن.

–ماقتانعاندى دەمەي-اق قويا­يىن, جالپى ماقتاۋدى سۇيەسىز بە؟
ساكەن, قالا تۇرعىنى
– لايىقتى دۇنيەنى باعالاپ, قول­پاشتاسا عانا ادامنىڭ جان دۇنيەسى راحاتتانادى, ونەر ورىستەيدى دەپ ويلايمىن. پاتشا دا ماقتاعاندى سۇيەدى. ءبىز جانىمىزدى سالىپ دارىپتەپ جۇرگەن, اتادان-بالاعا ميراس بولىپ كەلە جاتقان ءان ونەرى بۇگىنگى ۇرپاقتىڭ رۋحىن وياتىپ, ساباقتاستىق تاۋىپ جاتسا, ۇمىت قالماي جاندانىپ, ءوسىپ-وركەندەسە, وندا كىم ماقتاسا دا ەش ايىبى جوق.

– وتە قاراپايىم مىنەزدى ادام ەكەنسىز. مۇنداي بولۋىڭىزعا كىم نەمەسە قانداي وقيعا اسەر ەتتى؟
پاناركۇل
– بۇل – ماعان تابيعاتتان, ءتار­بيە­دەن كەلگەن مىنەز. اۋىلدا, قارا­پايىم وتباسىندا ءوستىم. ءبارى­مىز ادامبىز, شامام كەلگەنشە ادام­گەر­شى­لىك­تەن اسپاۋعا تىرىسامىن.

– قازىرگى جاس انشىلەر تۋرالى نە ايتاسىز؟
اقىلبەك
– جاستىڭ اتى جاس. ەگەر جاستىڭ رۋ­حا­ني بايلىعى بولسا, ەستيارى بول­­سا, جاقسى. ءاربىر ءاننىڭ رۋحى بو­لۋى كە­رەك. ءبىزدىڭ جىگىتتەرىمىز سەرى, قىز­­دا­رىمىز سۇلۋ بولعان. ءتىپتى قىز با­لا­­لا­رىمىز دا قيىن-قىستاۋدا با­تىر­لا­رىنىڭ جولىن تۇزەپ وتىر­عان. با­تىر بولعان جىگىتتەردەن تەك رۋح­تى ءان شىعۋى كەرەك. نە باسقا­نىڭ ەمەس, نە قازاقتىڭ تىلىندە ەمەس ءدۇ­­­نيە جا­­سايتىن انشىلەر بار. ءمۇم­­­كىن, ولار دا ىزدەنۋ ۇستىندە شى­­عار. ولار­دى سىناپ-مىنەگەنىمىز دۇرىس ەمەس.

– قۇدايبەرگەن اعا, انشىلىك ونەر­­­دە جۇرگەنىڭىزگە نەشە جىل بولدى؟
بايان, ستۋدەنت
– انشىلىك ونەردە جۇرگەنىمە با­قانداي 30 جىل بولىپتى. 200-گە تارتا ءانىم بار…

ەركەجان ساتىمبەك

تاعىدا

ۇقساس جاڭالىقتار

پىكىر ۇستەۋ

Back to top button