Марина ВОЛЬНОВА, бокстан Лондон Олимпиадасының қола жүлдегері: АРМАНЫМ – ОЛИМПИАДА АЛТЫНЫ
– Марина, Лондон дүбірінің аяқталғанына да біраз болды. Өзіңді Олимпиада жүлдегері ретінде сезіну бақыт шығар?
Орал, қала тұрғыны
– Әрине, қуанышымда шек жоқ. Олимпиададан алған әсерімді сөзбен айтып жеткізе алмаймын. Жүлделі орынға іліккенімде ең алдымен маған сенім артқан жанкүйерлерімді жерге қаратпағаныма қуандым. Әрбір жанкүйердің қолдауын Олимпиада төрінде сезіндім. Бұл жеңісіме жетелеген де – осы жанкүйерлердің ізгі ниеті. Жекпе-жек туралы айтатын болсам, қолаға қол жеткізудің өзі оңай соқпады. Қарсыластарымның барлығы мықты болды.
– Қазан-ошаққа қырыңыз бар ма?
Жайдарман НҰРКЕНОВА, студент
– Үй шаруасына ебім бар деп айта аламын. Барлық қыздар секілді ас әзірлеп, үй жинау менің де қолымнан келеді. Қыз бала болғандықтан, біз де әдемілікке құштармыз, жанымыз нәзік. Бірақ, шаршы алаңда ерекше өжеттік керек. Ал, негізінен, өзге қыздардан еш ерекшелігім жоқ.
– Олимпиада жүлдегерлеріне келесі Олимпиадаға қатысасыз ба деген сауалдар жиі қойылуда. Бірі бармайтынын айтса, екіншісі Бразилиядан алтын әкелемін деп уәде берді. Өзіңіз келесі Олимпиада туралы ойланып көрдіңіз бе?
Данияр, дене тәрбиесі пәнінің мұғалімі
– Бразилиядағы Олимпиадада үздік нәтижеге қол жеткізу – менің арманым және соған ұмтыламын. Осы арманымды жүзеге асыруға қазірден бастап кірісіп кеттім. Өйткені, әлем аренасында Қазақстанның абыройын асқақтатуды басты міндетім деп білемін.
– Былайғы өмірде бокстағы шеберлігіңізді қолданып көрдіңіз бе?
Дидар, күзетші
– Жоқ, қолданып көрмеппін.
– Марина, қарындасым, жеңісің құтты болсын! Өзің спортқа қалай келдің?
Нұржан, қала тұрғыны
– Бокстан бұрын мен дзюдомен айналысқам. Алайда, ауыр жарақат алып, бозкілемге шыға алмай қалдым. Содан бокспен айналысып көрмекші болдым. Негізінен, бокс үйірмесіне жай қызығушылықпен, өз-өзімді қорғау үшін қатысқанмын. Кейін жарыстардан құр қайтпай, жүлделі оралатын болдым. Осылай боксқа деген шын қызығушылығым оянды. Дзюдоға қатысып жүргенімде ешкім қарсылық білдірген жоқ. Бірақ бокспен айналысуыма анам үзілді-кесілді қарсы шықты. Отбасымызда менен өзге екі ағам бар. Әкем мен бауырларым мені қуана құптады. Анамның қарсылығына қарамастан, жаттығуымды жалғастыра бердім. Дегенмен, кейіннен жарыстардан олжалы орала бастағанымда анам да келісімін берді. Қазір анам – менің ең жақын жанкүйерім.
– Спорттан басқа жаныңызға не жақын?
Диана ИБРАЕВА, жас маман
– Спорт менің өмірімнің негізгі бөлігін құрайды. Спорттан қол босаған кездері кітап оқимын. Өлең айтқанды жақсы көремін. Сосын достарыммен кездесіп, көңіл көтеремін.
– Қазақ жігітіне тұрмысқа шығар ма едіңіз?
Санжар АСЫЛЖАНОВ, банк қызметкері
– Әрине. Ең бастысы, сол адамның саған деген кіршіксіз көңілі, саналы сезімі болса, болды.
– Қола медаль иегері атанғанда сізді ең бірінші кім құттықтады?
Ерасыл ЖҰМАШКЕ, оқушы
– Бапкерім, одан кейін ата-анам. Содан кейін құттықтаулар толассыз жауып жатты.
– Тұрақты жұмысыңыз бар ма?
Айзат, есепші
– Астана қаласында Ішкі істер департаментінде полк инспекторы болып қызмет етемін.
