Jaŋalyqtar

ASALY – KÖKETAI

Bızdıŋ jaqta Asaly-Köketai – el qūlaǧyndaǧy aiauly esımder. Qozy men Baian, Jıbek pen Tölegen siiaqty asyl ǧaşyqtardyŋ jalǧasyndai ekı jas bır zamandarda Jyloi öŋırın­de ömırden ötken eken…
Dala – dastannyŋ sarǧaiǧan pa­raq­­ta­­ryn­da noqattai ekı tamşy köz­­­ jasy tūr. Būl – jylqyşy jıgıt Asa­­­ly men bai qyzy Köketaidai qo­­­sy­­­­la al­maǧan qos ǧaşyqtyŋ ar­­­­man­­­­­­dy mūŋy, aŋsarly syry. Jem­ jaǧasyndaǧy är köktem saiyn kögerıp şyǧatyn jasyl qū­­raq­­­­­tar da, bır mūŋ qūşqandai ün­­sız tebırenıp jatatyn qūmdar da, saǧynyş pen jylylyqtyŋ belgı­sındei isı mūrnyŋdy jaratyn jusan da, jyly jaqtan jaqsy habar estuge asyqqandai tuǧan jerge oralatyn qūstar da, iä, osynyŋ bärı sol bır qaiǧyly ǧaşyqtyq hikaiany ūmyt­­paǧandai, keide mūŋdanyp, kei­­de tolǧanyp, keide jas balanyŋ uı­lın­­dei ädemı sazdy ūiyp tyŋdap jat­qan­­dai bolady.
…Köketai sūlu boijettı. Köketai – Begımbet baidyŋ jalǧyz qyzy. Aidai appaq nūr jüzdı. Arqasyn qolaŋ şaş japty. Söilegen sözı baldan tättı. Maŋaidaǧy bar arudan ötken symbatty Köketaiǧa qy­­zy­ǧu­şylar köp edı. Begımbettıŋ dosy Taŋjaryq bai Esen degen balasyna būl qyzdy besıgınde atas-tyryp qoiǧan. Jaqynda qūdalar haba­ry da kelmek. Bıraq, Köketai köŋılı äldenege alaŋdauly edı. Jıp­ iırıp, keste toqysa da, syzyltyp än salsa da, ūzyn būrymyna şaş­­bau taǧyp örıp otyrsa da bır oi­dyŋ qūşaǧynan şyǧa almaityn. Kiız üidıŋ keregesınen syǧalap, dübır­legen dauysqa qūlaǧyn türıp, alysqa köz tıgetın…
Bır künı tün jarymynda äjesınıŋ sol jaǧynda ūiyqtap jatqan Köke­tai sūlu äsem ännıŋ sazynan oianyp kettı. Äne, sol jıgıt dausy qaraŋǧy da­la­ny änge bölep, äsemdık älemıne jetektep bara jatqandai. Än alys­tai tüstı. Typ-tynyq, tynyş aily tün. Tūp-tūnyq jıgıt änı. Qaraŋǧyda kiız üidıŋ keregesınen syǧalap tūrǧan qyz kürsındı. Än alystap kettı. Tösegıne kelıp jatty. Älgı bır än. Jürektı şym etkızer.
«Jylqysy bızdıŋ eldıŋ ala moiyn,
Su ışıp aidyn kölden salady oiyn.
Tolyqsyp talqūraqqa tūrǧanym­da,
Bolady qalqataida älde de oiym»
Jylqyşy jıgıttıŋ änı būl. Asaly jylqyşy. Ekı kısılık qairaty, dombyra tartyp, än salatyn önerı, kökpar tartyp, beldeskende bal­uan jyǧar küşı, qara būira şaşy men ottai janǧan közı bar Asaly jylqy­şy. Jan degende jaqyny joq, mal de­­gen­de enşısı joq, kelımsek Asaly jylqyşy. Äneugünı qyzdarmen bır­ge Jemge su aluǧa barǧanda būlarǧa qar­­sy ūşyrasyp, joldaryn bögedı.
– Armysyŋ, Köketai sūlu!
Köketai selk ettı. Baidyŋ erke, er­kın ösken täkappar qyzy «būl kım»­ degendei, janarynan ot şaşyp at jetektegen jūpyny kiımdı jas jıgıtke jalt etıp qarady. Jıgıt­tıŋ qarasūr öŋı, qyr mūryny, äsı­re­se, meiırımge toly közderı bır syr­ ait­qysy kelgendei. Köketai ünsız jüre berdı. Qyzdar soŋynan ılestı. Sodan berı Köketai sūludyŋ köŋılıne bır mazasyzdyq kırdı. Qalai būrylsa da, sol jıgıt «Armysyŋ, Köketai sūlu!» dep ün qatatyndai.
Tün boldy. Ai jaryǧy su be­tın­de dırıldep tūr. Dürkıregen jylqy­lardyŋ dausy estıldı. Köketaidyŋ jüzı alabūrtyp, jüregı attai tulady. Taǧy da ädemı änın saldy jıgıt ūiqydaǧy keŋ dalany aiǧailatyp… Ja­nyn­da jatqan äjesı bır audary­lyp tüstı de: «Myna sorly jetı tün­­de­ auyl­­dyŋ tūsyna kelıp nege qaq­­sai beredı. Tıptı, ūiqy bermedı ǧoi, jelıkkır! Erteŋ jügenın sypyryp, quyp jıbermesem bolmas» dep kübırledı de ūiyqtap kettı. Ūiqysyz, şarasyz Köketai neşe türlı oiǧa ket­tı. Ertesıne qyz jeŋgesınıŋ ota­uy­na kelıp, jalynyşpen ıştegı jan­ syryn aqtardy: «Samal jel soq­­qan qaraŋǧy tünde, jalǧyzdyqta, ty­nyş­­tyq­ta, ūiqysyzdyqta jüre­gım­­dı tu­la­­typ, oi­la­rym­dy şula­typ än salatyn serı jıgıt kım eken?­ Bıl­er­­mısıŋ, jeŋeşe? Kerbez Köke­ta­i­yŋnyŋ jan syryna oranǧan osy bır lebızın ūǧarmysyŋ, jeŋeşe?  Mūŋlyq Köketaidyŋ mūŋ-za­­ry men aŋsarly tılegıne moinyŋ­dy būrarmysyŋ, jeŋeşe? Bır ora­­iyn tabarmysyŋ, elşılıkke jarar­mysyŋ, jeŋeşe? Älde jalǧyz, jal­­­­qy, kelımsek jylqyşy Asaly deimısıŋ, älde bai-myrzalar tūr­ǧan­­da būl Asaly er jıgıttıŋ osa­­ly deimısıŋ?! Sol jıgıtten maǧan bır­ habar äkelesıŋ» deidı. Jeŋgesı ba­syn­­daǧy şarqatyn ärı qozǧap, berı qozǧap, bop-boz bolyp bır otyr­­dy, bır tūrdy. Köketaidyŋ mıne­­zın bıletın. Aitpaityn. Aitsa qait­­paityn. Ne şara? Uaqyt tar. Maŋdaiynan ter şümektep aqty. Auzyna tüsken sözı: «Şyrailym-ai! Ne deiın?! Qai qyz süigenıne qosylyp jatyr. Aittyrylyp qoiǧan jerıŋ bar. Däulet baǧy şalqyǧan örısıŋ – elıŋ bar. Neǧylaiyn-ai, töbedegı tört aǧaŋ – naǧyz tört börı. Mūnyŋdy keşırer me eken? «El qūlaǧy – elu» degen, estıse ekeumız de qylyştyŋ jü­­zın­de ketermız-au. Baiqaşy, erkem» degen boldy. Bıraq Köketai de­­genı­­nen qaitpady. Şärban oiǧa ket­­tı. Būl äulettıŋ qoiyn baǧatyn qoi­­şy­lardyŋ ışınde jüregı şerlı, jü­zı mūŋdy bır jetım bala bolatyn. Tū­iyq­ mınezı özıne tuǧannan daryǧan ba deisıŋ. Sol bala tüs kezınde au­­yl­­dan susyn alyp qaituǧa kelgen eken. Habarşyǧa osy bala oŋtaily siiaq­­ty. Qazan-oşaq jaqqa barǧan Şär­­ban bırdeŋelerdı qaraǧan bolyp, ädeiı qolyndaǧy ydysyn jerge tüsırıp aldy. Qazan basyndaǧylar, ışınde qoişy bala da bar tars etken dybysqa moiyn būryp qarasty. Äi, qoişy bala! Äperıp jıberşı. Ba­la janyna jügırıp kelıp ydysty köter­dı.  «Baiǧūs, bala-ai! Üstıŋdegı şapanyŋ da tozyp qalypty ǧoi. Jetım­nıŋ körgen künı osy da. Jür­şı, qaraǧym jamap bereiın» dep, yqylas tanyta ärı müsırkei söi­legen­de  qazan basyndaǧy äielder: «Osy Şärbannyŋ jüregı keŋ ǧoi» dep bır-bırıne kübırlesıp jatty. Şärban qoişy balanyŋ aldyna ze­­re toly şūbat qoidy. Qaltasy ırım­­şık pen qūrt, bauyrsaqqa tolyp, şūbatqa toiyp, şapany ja­­ŋaryp qalǧasyn balanyŋ jüzı quan­­ǧannan jai­nap kettı. «Endı tama­ǧyŋ da toq bolady. Bır tapsyrma tapsyr­sam oryn­daisyŋ ba?» dedı Şärban ba­la­­nyŋ janarynan közın almai. «Oryndaimyn, jeŋeşe» dep elpeŋ qaqty qoişy bala. Şär­ban­ Köketaidyŋ bergen şaşbauyn aq jıbek oramalǧa tüidı de, bala­ǧa ūstatty. «Baiqa, eşkım sezıp qoima­syn. Jylqyşy Asalyǧa jetkız. Keşke altybaqanǧa Köketai da barady de» deidı. Qūiyndatyp şa­uyp bala kettı.
Sol künnıŋ aily tünınde Jem ja­­ǧa­­synda ekı ǧaşyq jan syryn aqta­ryp, aiyrylmasqa sert ettı. Bıraz künnen keiın Kökjardyŋ jär­meŋkesıne el barmaq bop qam jasap jatqanda, Köketai sūlu otauynda joq bop şyqty.
– Oibai, qyz joq!
– Qaida kettı? Äkettı!
– Joq, qaşyp kettı. Asalymen Jem­dı betke alyp barady eken, – degen dauystar är tūstan jaŋǧy­ryp şyqty. Qaruly erler atqa qondy. Jüzderınde – kektengen döŋ ai­bat: «Qarataban jylqyşynyŋ au­­­zy­nyŋ salymynyŋ küştısın! Ei, qadırlı qaryndas! Jerge qarattyŋ. Oŋdyr­­maspyz. Oŋbassyŋ ekeuıŋ de. Tek qolǧa tüse gör!» Attardyŋ tūia­­ǧy­­nyŋ dürsılınen jerdegı miia, ady­ras­pan kütırlep kökke ūşqandai. Arttaryndaǧy qalyŋ şaŋdy aŋda­ǧan Köketai sūlu: «Qaşaiyq! Myna Jem­­nen ärı assaq qoi, Asaly» de­dı jalynyşpen. Joq, qa­­şu — jıgıttıgıme syn. Ne bolsa da maŋdai­ǧa jazylǧanyn körermız. Sen nu qamys­tyŋ arasyna jasyryna tūr. Men quǧynşylardyŋ aldynan şy­ǧaiyn. Mümkın, keşer, mümkın, keşpes. «Qaraqūrttai qaptap kelgen quǧynşylardyŋ bırı Asalyny soiyl­men ūryp qūlatty. «Köke! Köke! Köketai!» degen Asalynyŋ jan dausy şyrqyrap qūlaqqa jettı. Būl jıgıttıŋ «ah» ūrǧan soŋǧy ünı bola­tyn. Köketai jügırıp jettı. Ülken qara közderı şarasynan şy­­ǧar­­dai ülkeiıp ketken. Betı sūp-sūr. Qyzyl qanǧa boialyp jatqan süiı­­ktı­­sıne, quǧynşy bolyp arty­nan quyp kelgen tört aǧasyna, olar­­dyŋ soŋynan ergen attylarǧa sa­zaryp ün-tünsız qarap tūrdy. «Zaty ūrǧaşy ǧoi, betın tyrnap, şa­şyn jaiyp jylap-syqtar, jyny basylar, özı soŋymyzdan erer» dep oi­lady quǧynşylar. “Asalysyz qu tırlıkte ne sän bar? Änıŋ qai­da, Asaly? Jastanǧan jerıŋ osy­ bol­dy ma? Sarqyrai aqqan asau Jem ekeumızdı qūtqara almady ma? Iş­te­gı tūnşyqqan boztorǧai ünımdı Alla bıledı. Adam bılmes, adam sezbes mūny» dep oilaǧan Kö­ke­­tai sūlu ölıp jatqan Asalynyŋ be­­lın­­degı qanjaryn köz ılespes jyl­dam­dyqpen jūlyp aldy da, qaq jüregıne kırş etkızıp qadady. Ekı bırdei jarq etken ǧūmyr qas qaǧymda jalt etıp közden ūşty. Bıraq eldıŋ sanasynan öşe almady. Bai äuletı Köketai qyz­­dyŋ qylyǧyn süiekke tüsken taŋba-namys kördı me, äiteuır ökşe­sı küs jylqyşymen bır beiıtte jat­­qa­­nyn hoş körmegendei. Asaly men Köketai mazarlary arasynda bırer şaqyrymdyq jol bar. Ma­hab­­bat degen kielı sezım bai men jar­ly, tek pen türge baǧynbaidy eken. Ekı jastyŋ ǧaşyqtyq hi­kaia­sy san ūrpaqqa jettı. Asyl mahab­­bat­­tyŋ simvolyndai bolǧan Asaly – Köketai beinesı de kün saiyn biık­­tei tüsetındei. Jem de ar­­na­­sy­­men aǧuda. Jaǧasyndaǧy qūraq­­tar da jaiqalyp tūr. Bırese tömen­dep, bırese aspandap ūşqan qūstar öz tılınde osy bır hikaiany, Asaly-Köketai hikaiasyn jyrlap jürgen tärızdı. Jyldan jylǧa sü­iık­tı Jem özenımnıŋ suy azaiyp barady. Men ony keide Köketai sū­lu­dyŋ jaiylyp ketken ūzyn qara būrymyna ūqsatamyn.

 P.S. Asaly-Köketai – el auzyn­daǧy aŋyz emes, ömırde bolǧan adam­dar. Oǧan Asaly – Köketai ma­z­arlary­nyŋ qūlpytasyndaǧy aiqyn, bederlı jazular kuä. Äi­gı­lı änşı Mūhittyŋ «Kışı Aidaiy» el arasynda, bırese «Bala Oraz», bırese «Jylqyşy» bolyp ta­ral­ǧan. Mūnyŋ sebebı: «Jylqyşy» – jylqyşy Asalynyŋ änı, Asalydan Bala Oraz üirenıp, ony Mū­­hit­­qa aitqan eken. Jaqsy än­­­­nıŋ qadırın bıletın dülei änşı Mū­­hit Asalynyŋ änın de oryndap, keiıngı ūrpaqqa jetkızgen. “Mū­­hit aitypty” degen sözdı aka­­demik Ahmet Jūbanov ta eŋ­bek­­terınde aitady. Mūhit ta, Bala­ Oraz da «Jylqyşy» änıne qūr­­met­­pen qaraǧan. Tektı talant­tar: «Bıreudıŋ änın özımdıkı deitın ädetımız joq edı, jylqyşy jıgıt Asalynyŋ änı edı ǧoi būl» deidı eken. Epigrafqa alynǧan «Keŋ Jyloi» änı turasynda da är­tür­lı pıkırler aitylyp jür. Bır­ de­­rek­ta­nu köz­de­rı būl ändı «Se­gız se­rınıŋ Jyloiǧa kelgende şyǧarǧany» dese, endı bıreuler būl än­nıŋ iesı Asaly boluy müm­­­kın deidı. İä, «Keŋ Jyloi» Asa­ly­­nyŋ änı boluy äbden mümkın.

Marjan ERŞU

Taǧyda

Ūqsas jaŋalyqtar

Pıkır üsteu

Back to top button