Bızdıŋ bır tompaq sary qyzymyz bar. Ūlty qazaq demeseŋ, orystyŋ mätrüşke oiynşyǧynan aumaidy. Özı tentek. Jalǧandy jalpaǧynan basuǧa jany qūmar. Ol bırdeŋenı büldırmese, kädımgıdei uaiymdaityn boldyq. «Aqyrzaman jaqyndap qaldy ma?..» dep. Äneugünı älek-şälegı şyǧyp, şettegı şırkeulerdıŋ bırınen quylǧanda, «e, bäse…» destık. Bız tanityn sary qyz sondai bolsa kerek. Şırkeudegıler oǧan: «Sen hristian emessıŋ, sondyqtan mūnda kıruıŋe bolmaidy. Şyq!» degen ǧoi. Tura osylai aitqan! Bet-älpetı özderıne kelıŋkırep tūrsa da, qūlşylyǧyn qūptamapty. Bıraq, «Men qalai şoqynu kerektıgın bıletınımdı, tıptı, İerusalimdı täuap etkenımdı jäne hristiandardyŋ eŋ kielı oryndarynda bolǧanymdy aittym» deidı bızdıŋ tentek. Şoqynǧyşyn qarai gör! Öz auzymen aitpaǧanda, men paqyr ondaiǧa sene qoimauşy edım. Qauǧa saqal, şolaq balaqty körşımnıŋ özı onysyn estıgende, «Süf! Süf!» dep jan-jaǧyna üşkırıp älektendı. Onyŋ da qazır taŋ qaluǧa bolmaityndai äreket jasap otyrǧanyna ilana saldym.
Eger bızdıŋ imany kämıl elde bıreu kısı şoşyrlyq şou jasap jatsa, ersı qylyǧymen erıksız küldıre berse, jeke basynyŋ şoqynǧanyn, şomylǧanyn, şoljyŋdaǧanyn köpke jariia etpei tūra almasa… Ol degenıŋ – BAQYTSYZDYQ qoi!
Erkeǧali BEISENOV
