جۇما كۇندەرى شاھارداعى مەشىتتىڭ اۋلاسىندا مەشىتكە كىرىپ-شىققان ادامداردىڭ ءنوپىرى تولقىندى تولقىن قۋالاعان وزەننىڭ بەتى سياقتى, ءارلى-بەرلى جوڭكىلىپ جاتادى. اياعىنا مىنگەندەر دە, كولىگىنە مىنگەندەر دە كوپ. سۋداعى كەمەدەي شايقاتىلعان نەبىر شەتەلدىك ايگىلى ماركالى اۆتوماشينەلەر ءبىرىنىڭ دوڭگەلەگىن ءبىرى سىرعىتىپ, انادايدان دىبىسسىز جىلجىپ, لىقسىپ كەلىپ, تۇمسىعىن مەشىتتىڭ تۇبىنە تاياپ تىرەيدى. ىشىنەن شاڭ تيمەگەن شىم قارا, كوك كوستيۋم مەن شاتىرداي اپپاق كويلەگىنىڭ وڭىرىنە گالستۋگىن سۇلاتا تاققان ۇلكەندى-كىشىلى شەنەۋنىكتەر, ۋىز جاسى مەن ورتا جاسى ارالاس باي-مىرزالار باپپەن ءتۇسىپ جاتادى. ماشينەنىڭ ەسىگىن مەشىتتىڭ ەسىگىنە كوزدەي توقتاۋعا بولاتىن امال تاپپاي, اقىرى, كولىگىنىڭ الدىندا از-كەم ايالداپ, اناۋ-مىناۋ نازاردى اۋدارىپ العان سوڭ, قايناپ جاتقان قالىڭ بۇقارانىڭ قاتارىنا ءسىڭىپ, كوپپەن بىرگە ميداي ارالاسىپ كەتەدى. بۇل, كورىنىس نەگىزىنەن, جۇمىس كۇنى باستالاردىڭ الدىنداعى ەرتەڭگى ۋاقىتتا كوبىرەك بايقالادى.
ءبارى دەرلىك اتا-باباسىنىڭ ارۋاعىنا قۇران باعىشتاۋعا كەلەدى. سودان دا, جالپى قاۋىمعا ارنالعان كوپشىلىك بولمەدە ءيىن-تىرەسكەن حالىق. يمام «نيەت قابىل بولسىن» ايتىپ, يسلام ءدىنى, يمان تۋرالى يگى ءسوز باستاي بەرگەن. قوڭىر ءۇنى كەڭ زالدى ارالاپ, باۋراي باستادى. اندا-ساندا جەڭىل جوتكىرىنگەن ءبىردى-ەكىلى بىرەۋلەر بولماسا, ەل تىم-تىرىس.
ءبىر ساتتە كۇتپەگەن جەردەن, ءدال ورتادان شىققان «ياي! كوپ بىلجىراتپاي, وقيتىن قۇرانىڭ بولسا, تەز وقىشى ءوزىڭ! سەن قۇساپ, ەرىگىپ وتىرعان ەشكىم جوق!» دەگەن وكتەم داۋىس ءسوزدى پىشاق كەسكەندەي تىيدى. جاڭاعى تىنىشتىق تىنىشتىق پا, قۇلاققا ۇرعان تاناداي, ءولى تىنىشتىق ورناپ, ەلدىڭ ءبارى ءبىر ءسات دەم الا الماي قالعانداي بولدى…
اڭگىمەسى ۇزىلگەن يمام ابدىراپ قالدى ما, ونى بىلمەدىك. ويتكەنى, ءوزى ۇيالماعاننىڭ سوزىنە «بەتى شيەدەي» بولعان كوپ ادام كوزىن جەردەن كوتەرمەدى. يمام وكتەم ءۇننىڭ يەسىنە قارسى ءبىر اۋىز ءسوز ايتپاستان, قىراعىتتاپ قۇران سۇرەلەرىنەن دۇعا وقۋعا كوشتى…
رايحان قوڭىر
