جاڭالىقتار

فاريزا تاۋ

ونەرىمەن, ەڭبەگىمەن, ەرەكشە بولمىسىمەن وقشاۋلانعان تۇلعالار جايلى تولعانسام, توبەسى كوكپەن تالاسقان بيىك-بيىك تاۋلار كوز الدىما كەلەدى. تاۋ-لار. ءبىرى – ىقتاۋعا جاقسى, كولەمدى, قاناتىن جايعان, ەندى ءبىرى – جەر بەتىندەگى تىرشىلىككە بيىكتەن كوز سالىپ وتىرۋعا ىڭعايلى, توبەسى جازىق, مەكەندەۋگە جايلى, ال كەلەسىلەرى – كوگىنە كوتەرىلسەڭ, كوتەرىلۋگە شاماڭ جەتسە, ءبىر ءسات تە بولسا اسپان قۇشاعىنا ەنگەندەي عاجايىپ كۇيگە بولەيتىن, كوك تىرەگەن بيىك شىڭ.

فاريزا وڭعارسىنوۆا وسىنداي ۇشار باسى كوكپەن استاسقان, باس اينالدىرار بيىك شىڭ ءتارىزدى. ولاي دەيتىنىمىز, زامانداس-قالامداستارى ايتاتىنداي, «الدىنان كەلگەندى تىستەيتىن, ارتىنان كەلگەندى تەبەتىن», اساۋ دا ادۋىن مىنەزدى اقىن بولمىسى, راسىندا, تىم كۇردەلى. ءبىر قىزىعى, كوڭىلىنە جاقپاي, كولگىرسىگەنگە قانشا ۇرىسسا دا, اقىن اپامنىڭ ار جاعى كۇلىمسىرەپ تۇرادى. ويتكەنى, جانى نازىك.

«…سەزىمىن قانشا اشىق ايتام دەسە دە, اقىن قىز تابيعاتىندا السىزدىك پەن نازىكتىك جوق ەمەس. جىبەكتەن جۇقا, پەرنەدەن سەرگەك جان بولماسا: «شىر ەتكەندەي قوڭىراۋ – سوندا ەسىككە, جۇرەگىم جۇگىرەدى» دەگەن ءدىرىلدى جولداردى جازار ما ەدى؟!» دەپ قالامداس ءسىڭلىسى كۇلاش احمەتوۆا ءبىر ماقالاسىندا جازعانداي, سونشالىق سەزىمتال.

العاشقى كەزدەسۋ

2002 جىلى «قازاق ادەبيەتى» گازەتىنە سۇحبات الۋ ءۇشىن العاش رەت فاريزا اپاممەن تىلدەسەردە جاستىعىم, بالاڭدىعىم بولسا كەرەك, ەشتەڭەدەن تايسالماعام. اقىن اپام دا ءوزىن ىزدەپ كەلگەن قارشاداي قىزدى جىلى شىرايمەن قارسى الدى. الايدا, جات قولعا بىردەن جالىنان سيپاتپايتىن ارعىماق اتتاي, ماڭايلاتپاي, سۇراقتارىمدى جازباشا تۇردە اكەلىپ تاستاۋىمدى بۇيىردى. بۇدان سوڭ, قۋانىش سۇلتانوۆتىڭ سوزىمەن ايتقاندا, اقىنداردىڭ اماناتىن ارقالاعان, حح عاسىردىڭ ەكىنشى جارتىسىنداعى پوەزيا الەمىنىڭ پاتشاسىنداي بولعان مۇقاعاليدىڭ مۇڭىن تىڭداعان اقىنعا سۇراق دايىنداۋعا كىرىسىپ كەتتىم.

فاريزا اقىنعا وزگە وقىرماندارى مەن جالپى حالىقتىڭ ىقىلاسى قانشالىق ىستىق بولسا, مەنىڭ دە كوڭىلىم سونشالىق ىڭكار ەدى. اسىرەسە, بالا كۇنىمدە فاريزا اقىننىڭ شىعارماشىلىق كەش وتكىزىپ, وندا قىز-كەلىنشەكتەر ساحناعا شىعىپ, كوزىنە جاس الىپ, اقىن اپايىنا دەگەن شەكسىز ءىلتيپاتىن جەتكىزىپ, اقىنعا ارناعان ولەڭىن وقىپ, اقىن جىرىنان جانىنا مەدەت تاپقانىن اقتارىلا ايتقانىن تەلەديداردان تاماشالاپ, ۇلكەن اسەر العاندىقتان, اقىننىڭ ەندى بەتىمدى قايتارمايتىنىنا سەنىمدى ەدىم. ايتسە دە, دايىنداعان ساۋالدارىم ءالى ومىردەن وي-ولجا جيناقتاماعان مەنىڭ ءوز دەڭگەيىمدە بولىپ شىقتى. كوڭىلىم, نيەتىم دۇرىس بولسا دا, ءسوز قولدانىسىم قيسىنسىزداۋ ءتيىپ, اقىننىڭ اشۋىن تۋعىزدى.

جازباشا بەرگەن ساۋالدارىما ەكى كۇننەن سوڭ-اق جازباشا جاۋاپ كەلگەن. ونىسى, تۋراسىن ايتقاندا, جەكىرۋ, ۇرسۋ ەدى. «مىنا سۇراعىڭدا قانداي مىسقىل جاتقانىن بىلمەيمىن» دەپ تۇرىپ, اقىن اپام كادىمگىدەي «تومسىرايىپتى» دا.

اقىرى ءتىلىم جەتپەگەن وي-سەزىمىمدى قالامىمنىڭ ۇشى ماڭايلامايتىنىن اڭعارتۋ ءۇشىن فاريزا اپاعا تەلەفون شالدىم. اقىن اپام مەنىڭ جاۋاپقا قاناعاتتانباعانىمدى ءتۇسىنىپ, قولجازبانى وزىنە قايتارۋدى تالاپ ەتتى. «اۋىزشا اڭگىمەلەسسەك, مۇنداي تۇسىنبەۋشىلىك تۋماس ەدى, مەنىڭ ەندى نە كىنام بار» دەپ, ءوزىم دە جاس ادامعا ءتان وركوكىرەكتىك تانىتىپ, قاسارىسىپ باقتىم. ارينە, بالالىعىمنان.

العاشىندا ۇرسىپ, تۇتقانى لاقتىرا سالعان اپام ەكىنشى رەت تەلەفون شالىپ, اڭگىمەگە تارتقانىمدا مەنى تۇسىنگەندەي بولدى. ءسويتىپ, سويلەسۋ ءۇشىن پارلامەنتتەگى كابينەتىنە شاقىردى.

«تۇيە تولعاتقان جەرىنە قايتىپ جولامايدى» دەيدى. مەن ەندى قايتكەن كۇندە دە, ءار سوزىمە اباي بولىپ, فاريزا اپاممەن ءتىل تابىسۋدى مۇرات ەتتىم.

ەندىگى كەزدەسۋدە فاريزا اپام ءوزى كىپ-كىشكەنتاي, بىراق مىنەزى «شاتاق» جۋرناليستكە, ياعني ماعان سىناي قارادى. وزىمە سويلەۋگە مۇمكىندىك بەرىلگەنىن ۇقتىم دا, اقىننىڭ كەيبىر ولەڭدەرىن جاتقا بىلەتىنىمدى, ءتىپتى, كەيبىرىن ءوز بەتىمىزشە ءان قىلىپ ايتاتىنىمىزدى اڭگىمەلەپ, «ونەرىمە» باستىم.

جاسىمنان ۇناتىپ ەم ءبىر جىگىتتى,
ءسۇيۋدىڭ قيىندىعىن كىم ءبىلىپتى.
كوز قىرىن تاستاماي ول وتە بەردى,
جۇرەككە ارقالاتىپ نۇرلى ءۇمىتتى.
كوز قىرىن تاستاماي ول وتە بەردى,
جۇرەككە ارقالاتىپ نۇرلى ءۇمىتتى,
وي, نۇرلى ءۇمىتتى, وي, نۇرلى ءۇمىتتى,
و-و-وۋ, نۇرلى ءۇمىتتى, و-و-وۋ, نۇرلى ءۇمىتتى…
دەپ, جىرعا عاشىقتىعىن بەينەلەگەن «ۇناتىپ ەم…» اتتى ولەڭدى ءوزىمىزدىڭ انىمىزبەن ورىنداپ شىقتىم.

سىناق تاپسىرعانداي جانىمدى سالىپ, ءوزىمنىڭ بوتەن نيەتىم جوق ەكەنىن ۇقتىرعىم كەلىپ-اق وتىرعانىن فاريزا اپام سەزىنگەن سەكىلدى. ءان اياقتالعان سوڭ جىميىپ كۇلدى دە, شۋاقتى كوڭىل-كۇيمەن اڭگىمەسىن باستادى…

كەيىن ارا-تۇرا جۇمىس اراسىندا اقىنعا كىرىپ, پىكىرلەسىپ تۇراتىن بولدىم. فاريزا اپام دا كورگەن سايىن بار جاعدايىمدى تاپتىشتەي سۇراپ, ەندى مەنىڭ جاناشىر اپاما اينالدى.

«قىزدىڭ جولى جىڭىشكە» بولسا, ءوز ارباسىن ءوزى سۇيرەگەن, مۇقتاجدىعى كوپ قىز بالانىڭ جولى تىپتەن قىلكوپىرمەن بىردەي كەلەدى ەكەن. سوندايدا مۇڭ شاعىپ, اقىنعا بارعان كۇنىم از بولمادى. وزىنەن كەيىنگى قولىنا قالام ۇستاعان كوپ سىڭلىلەرىنە تانىتقان قامقور كوڭىلىن فاريزا اپام ماعان دا كورسەتىپ باقتى.

رۋحاني تۋىستاسۋ

2003 جىلدىڭ جازىندا فاريزا اپام «كەرەكۋلىكتەردى ۇيالتىپ قايتايىن» دەپ, پاۆلودارعا سۇلتانماحمۇت تورايعىروۆتىڭ 110 جىلدىعىن وتكىزۋگە بارعالى جاتقان. پارلامەنتتە كەزىگىپ قالىپ ەدىك, وزىمەن بىرگە ەرىپ جۇرۋگە شاقىردى.
كابينەتىنە دەيىن اڭگىمەلەسىپ كەلگەن سوڭ:

– سونىمەن نە ىستەيسىڭ؟ باراسىڭ با؟ – دەدى فاريزا اپام.

ءدال وسى كۇندەردە ۇيگە ءۇش-ءتورت جىلدان بەرى كورمەگەن اپالارىم كەلگەلى جاتقان. مەن قوناق كۇتەتىنىمدى ايتىپ, لاجسىزدىق تانىتتىم.
فاريزا اپام جاۋابىمدى جاراتپاي, مەنەن ءجۇزىن بۇرىپ اكەتتى دە, تەلەفونىن الىپ, سويلەسە باستادى. ءتىپتى, دۇرىستاپ «ساۋ بول» دەگەن دە جوق.

ءوز بەتىمشە قوشتاسىپ, ەسىكتەن شىعىپ كەتتىم دە, كوڭىلىمدە داۋىل سوعىپ, سوستيىپ تۇرىپ قالدىم.

فاريزاداي اقىنمەن ساپارلاس بولۋ بۇدان كەيىن ماڭدايىما جازباۋى مۇمكىن. ءومىر جولى ءالى الدا قايدا اپارىپ تىرەپ, قانداي جاعدايعا تاپ قىلارى دا بەلگىسىز. ەندەشە, وسىنداي مۇمكىندىك تۋىپ تۇرعاندا, اقىن ءوزى ۇسىنىس جاساعاندا مەن نەگە باس تارتۋىم كەرەك؟.. بۇل دەگەن اقىماقتىق قوي!

وسىلاي ويلادىم دا, قايتادان جۇگىرە باسىپ فاريزا اپاعا كەلدىم.

– ءيا, نە بولدى؟

– فاريزا اپا, سىزبەن بىرگە بارامىن!

اقىن بولمىسى مۇنشالىق رياسىز بولا ما, جاس بالاداي ءجۇزى بىردەن جادىراپ سالا بەرگەن اپام مەكەن-جايىمدى سۇراپ ءبىلدى دە, ەكى ساعاتتان سوڭ, كەلىپ الىپ كەتەتىنىن ايتتى…

وسى ساپار اقىندى جاقىنىراق تاني تۇسۋىمە, اقىن جانىن سەزىنىپ, رۋحاني تۋىسقا اينالۋىما ۇلكەن سەپتىگىن تيگىزدى. مەن فاريزا اقىننىڭ ەرەكشە مەيىرىمدىلىگىن كوردىم. ءاردايىم جىلاعاننىڭ جانىنان تابىلۋعا تىرىساتىنىنا, قينالعانعا اق قاناتتى پەرىشتە ۇقساپ, دەمەۋ بولعىسى كەلەتىنىنە, ايەل-اناعا ءتان جۇمساقتىعىنا, دارحاندىعىنا, كەمەلدىلىگىنە, كورەگەندىلىگىنە ءتانتى بولدىم.

فاريزا اپا ءان تىڭداعاندى جاقسى كورەدى ەكەن. ءبىر كۇننەن سوڭ قايتار جولدا پاۆلوداردان استاناعا جەتكەنشە ءبىز بىرگە ءان سالىپ كەلدىك. سول كۇندەردە باسىما بۇلت بولىپ ءۇيىرىلىپ تۇرىپ العان اۋىرتپالىقتارىمدى مەنەن كەم سەزىنبەگەن فاريزا اپامىزبەن بۇل شاقتا ءانىمىز عانا ەمەس, جانىمىز دا, مۇڭىمىز دا بىردەي ەدى…

كوزى تىرىسىندە-اق اتى اڭىزعا اينالىپ ۇلگەرگەن اقىنمەن جۇزدەسكەن ءار ءسات مەن ءۇشىن عاسىرعا تاتيدى. وسى باقىتىمدى وزىمە ارقا سۇيەپ ءوسىپ كەلە جاتقان باۋىرلارىممەن, اناممەن ءبولىسۋ ءۇشىن استاناعا ورالعان سوڭ اقىندى ۇيگە قوناققا شاقىردىم. كوپەن امىربەك, ۇلىقبەك ەسداۋلەت سىندى اعالارىممەن بىرگە ءبىز تۇراتىن جاتاقحانانىڭ كىشكەنتاي عانا بولمەسىنە فاريزا اپام دا كەلدى. جانىنا قازاقتىڭ ونەرى ورگە جۇزگەن تاعى ءبىر قىزى لەنا ابدىحالىقوۆانى ەرتىپ الىپتى.

ءيا, نە باسىندا ءۇي-كۇيى, نە قولىندا قىز­مەتى, نە قوعامنان العان ورنى جوق ادام دەپ الالاماي, اقىن وسىلاي­ مەنىڭ دە جاقىن رۋحاني تۋى­سىما اي­­نالدى. بەرتىندە, ۇيدەگى كىش­­كەن­­تاي جيەنىمنىڭ, سودان كەيىن ءبىزدىڭ شا­­­ڭىراعىمىزداعى تۇڭعىش بالانىڭ تۇ­­ساۋىن كەسىپ بەردى…

«فاريزانى سىيلاپ ءوت!»

بەرتىندە اسا سىر­­­­شىل لي­ري­­كا­­لىق جىر­­لار­­دىڭ اناسى كۇلاش اح­­مەتوۆا تۋرالى­­ كىتاپ جازباق بو­­لىپ, اقىنمەن ءجۇز­­دەس­­كەنمىن. اح­­مەتوۆانىڭ ءومىر جولى مەن بول­­مىسىمەن تە­­رەڭ تانىسا ءجۇر­­گەنىمدە ال­­دىم­­نان تاعى دا اسقاقتاپ فاريزا اپام­­ شىعا كەلدى.

كۇلاشتاي ءسىڭلىسىن وقۋىن بىتىرمەي جاتىپ, قىزمەتكە الىپ, اقىن ءوز قولىمەن دەمەگەن ەكەن. ونى كۇلاش اقىن شىن ريزالىقپەن اڭگىمەلەپ بەردى.

ونىڭ سىرتىندا, ءبىر كەزدەرى فاريزا اقىندى اۋىلىنا ەرتىپ اپارعانىن, «فاريزا كەلدى» دەپ, ەل-جۇرتى قۋانىپ, كوگىنە كوتەرىپ قارسى العانىن بايانداعان كۇلاش اپا ءبىزدىڭ كەيىپكەرىمىزدىڭ ەر ادامداردان تابىلا بەرمەس ىرىلىگىن, مارتتىگىن بىلاي باياندادى.

«ءبىر جولى اكەم ءدىلدا مەنى ىزدەپ الماتىعا كەلگەن عوي. ءسويتىپ, جۇ­مى­­­سىما تەلەفون شالسا, فاريزا اپاي كو­­تەرىپتى. مەنى سۇراپ تۇرعان اكەم ەكەنىن بىلگەن سوڭ, دەرەۋ ۇيگە ماشينە جىبەرەدى. ءسويتىپ, ماعان ايتپاي, اكەمدى الىپ كەتىپ, قوناق قىلادى. ابدەن ريزا ەتىپ, يىعىنا شاپان جاۋىپ, كەشقۇرىم ۇيگە اكەلىپ تاستايدى. سونى ەستىگەندە فاريزا اپامنىڭ كىسىنىڭ ويىنا كىرمەيتىن جاقسىلىق جاساپ, وزگەلەردى قۋانتقىسى كەلىپ تۇراتىن قاسيەتىنە تاڭ قالدىم», – دەدى كۇلاش اپام.

ودان دا قىزىعى, اقىن كۇلاشتىڭ اكەسى ءدىلدا كوپ وقيتىن, پاراساتتى كىسى بولعان, قايتىس بولعانشا قىزىنا: «قىزىم, مەن فاريزا اقىنعا ريزامىن. ول كىسى سەنىڭ اپكەڭ, بيىك تۇلعا. سىيلاپ ءوت!» دەۋدەن جاڭىلماپتى.

جۋىردا فاريزا اپاما سالەم بەرە حابارلاسقانىمدا كۇلاش احمەتوۆا تۋرالى كىتاپتىڭ ىشىندە وسىنداي «قازىنا» بارىن ايتتىم. اقىن تولقي سويلەدى:

– راسىندا, كۇلاشتىڭ اكەسىن دە, باۋىرلارىن دا تانيتىنمىن. وتە جاقسى ادامدار. اسىرەسە, اكەسى ۇلكەن پاراسات يەسى. ءدىلدا ونداي كىسى بولماسا, كۇلاشتاي قىز تاربيەلەپ, وسىرە مە؟! – دەدى فاريزا اپام.

ءبىرىن-ءبىرى كوتەرمەلەپ, قوشەمەتتەپ وتىرعان اقىن اپالارىمنىڭ قاسيە­تى­نە­­ ىشتەي باس ءيىپ, قۋانىپ قالدىم. مۇن­داي سىيلاستىق, نيەتتەستىك, ءسىرا, قا­­زاقتىڭ قالامگەر قىزدارىنىڭ عانا بويىندا بار شىعار!

* * *

راس, فاريزا اقىن تۋرالى ءما­ريام حاكىمجانوۆا دا, ءحانبيبى ەسەن­­­­­­­­­­­­عاراقىزى دا, كۇلاش احمەتوۆا دا­­­­ ەرەكشە لەبىز ءبىلدىرىپ, قالام تەر­­­بە­گەن. اقۇشتاپ باقتىگەرەەۆا, مار­­فۋعا ايتقوجينا, بەرتىندەگى گۇلنار سالىقباەۆا, ءتىپتى ودان بەرىرەكتەگى مارجان ەرشۋ… – جالپى ادەبيەتتە جۇرگەن ايەل ادامداردىڭ ءبارىنىڭ دە جىرلاس, مۇڭداس بولىپ كە­­لەتىنى انىق. ولاردىڭ اراسىنا وت جا­­عىپ, ءبىرىن بىرىمەن سالىستىرىپ, ءبى­­رىنە ءبىرىن ايداپ سالىپ, تاۋ مەن تاۋ­­دى سوعىستىرعىسى كەلەتىندەر بول­­عانىمەن دە, ولار ەشقاشان سوق­­تى­­عىسپايدى. ويتكەنى, ولار ءبىر-ءبىر توبە. جانە ءبارىنىڭ تامىرى جەر-انادا تۇيىسەتىن بولعاندىقتان, ولار مۇڭى مەن تۇپكى مۇراتى ءبىر, ءبىر تەرىنىڭ پۇشپاعىن يلەگەن تۋىستاس, رۋحتاس جاندار!

ءبىر عانا كۇلاش احمەتوۆانىڭ «ءوز با­­سىم الدىمدا فاريزا اپا سىندى پوە­­زياعا بيىك تالاپپەن قاراپ, ءوزى دە­­ قيالارعا جول تارتقان قىران تا­­لانت­­تىڭ بولعانى ءۇشىن قۋانامىن» («اقىنسىز بار ءساتى, بار كۇنى اڭىز» اتتى ماقالا, 1989 جىل.) دەۋى – سول نيەتتەستىكتىڭ بەلگىسى.

تاۋ-تۇلعا

ءبىز… ايەل ادام بولعانىڭ ءۇشىن – نازىكتىگىڭ ءۇشىن الدەكىمدەر ارىڭدى قارالاعىسى كەلگەندە; «بالاڭدى باعىپ, ۇيدە نەگە وتىرمايسىڭ» دەپ, ەر-ازاماتىڭدى السىزگە بالاپ, نامىسىنا ءتيىپ, تابالاعىسى كەلگەندە; قانشالىق ەڭبەك ەتىپ, قاجىر-قايرات تانىتساڭ دا, «ايەل» دەپ, كوزگە ىلمەي, تالانت دەپ ساناماعىسى كەلگەندە; ايەل ادام بولعانىڭ ءۇشىن وزگە ارىپتەستەرىڭنەن بولەكتەپ, الالاعىسى كەلگەندە ءالى كۇنگە فاريزا اپاعا بارىپ مۇڭ شاعامىز. «بۇزاۋعا تۋعان كۇن وگىزگە دە تۋادى» دەمەكشى, فاريزا جىرلارىندا كۇيىنە جازعان ادىلەتسىزدىكتىڭ, باسسىزدىقتىڭ الدىڭا كەلىپ جاتقانىنا نالىپ بارامىز. بىراق:
تىرلىكتى كوكتەپ, سىرماقتاپ,
بولماسا دا, ءومىر مۇزدى ارنا –
كۇن كەشۋ جانمەن نۇرلى, اپپاق
وڭاي دەيمىسىڭ قىزدارعا!
– دەپ, ىشتەي مۇڭايا ءجۇرىپ, قانشاما قارسى سوققىلار مەن توسقاۋىلداردى تويتارىپ تاستاپ, قاسقايىپ, ءوز بيىگىنە كوتەرىلگەن فاريزا اقىندى كورگەندە ءبارىن جەڭۋگە بولاتىنىنا سەنەمىز. مۇندايدا فاريزا اقىن ءبىزدىڭ الدىمىزدان قول بۇلعاپ شاقىرعان اسقاق ارمان, جارىق جۇلدىز, قابىرعامىز قايىسقاندا سۇيەنەر قورعان, دەم بەرۋشى مۋزا ءتارىزدى.

* * *

سوناۋ ءبىر جىلداردا فاريزا اقىن شىمكەنت شاحارىنا قىدىرىپ بار­عان ەكەن. قالامداس ىنىلەرىنىڭ ءبى­­رى ايان نىسانالين اقىندى كۇتىپ الىپ, ەل ارالاتادى. ولار وقۋ ورىن­­دارى ستۋدەنتتەرىمەن كەزدەسىپ, ءتۇر­­­­­كىس­­تانداعى قوجا احمەت ياسسا­­ۋي كەسەنەسىنە ءتاۋ ەتەدى. سودان كە­­يىن جو­­لاۋشىلار جەتىمتاۋدىڭ باۋ­­را­­يىن­­داعى قوس بۇلاق باسىندا تىنىس­­تاپ وتىرىپتى.

سوندا ايان اقىن:

– فاريزا, ءارى زامانى ءبىر قالام­­داس­­­­­­­سىز, ءارى اپكەمىزسىز. سىزگە ەر-تۇر­­­­­­­­­ما­­نىن كۇمىستەپ سوقتىرىپ ات, جار­­­­­­­­قىلداعان ماشينە مىنگىزەر ەدىم. ءبى­­راق مەنىڭ جانە مىنا قاسىڭىزدا قو­­شەمەتتەپ جۇرگەن ونەرلى ءىنى-ءسىڭ­­لى­­لەرىڭىزدىڭ قولىندا بايلىق تا, بي­­ل­­ىك تە جوق ەكەنىن ءسىز جاقسى ءتۇ­­سى­­نەسىز. مەن مىنا باۋىرلارىممەن اقىلداسىپ, قاراتاۋدىڭ ءبىر سىلەمى – سوناۋ جەكە تۇرعان تاۋدى سىيلايمىن. قا­­راڭىزشى, ءوزى ونشا بيىك تە, الاسا دا­­ ەمەس, بىراق بويىندا بەلگىسىز ءبىر قۇ­­پيا قۇدىرەت بارداي سەزىلەدى. سول تاۋدى بۇدان بىلاي شىمكەنتتىكتەر «فاريزا تاۋ» دەپ اتايتىن بولادى, – دەپتى.

سول فاريزا تاۋ العاشقى ادامنىڭ ءىزى قالعان قاراتاۋ قاپتالىندا. بيىك­­تە­­مەسە, الاسارعان جوق.

وسى وقيعا جايلى ەستىگەندە, مەن­­ دە تاۋدى, فاريزا تاۋدى كورۋگە ىن­­تىق­­قام. بارىنەن بۇرىن قازاق تا­ريحىندا ەرەكشە بولمىسىمەن, زور­ تۇلعاسىمەن ەرەكشەلەنگەن جانە ەرەكشە بولىپ قالاتىن اقىن اتىندا ءبىر بيىكتىڭ بولعانى قۋانتقان ەدى.

وڭتۇستىك وڭىردە فاريزا­ وڭعار­سى­نوۆانىڭ اتىمەن اتالاتىن ءبىر تاۋ بارىن, بالكىم, كوپشىلىك بىلمەيدى دە. بىراق, جىر سۇيەر, تۇلعا تانىر ءار قازاقتىڭ كوكەيىندە فاريزانىڭ اسقاق بولمىسى مەنمۇندالاپ, ءبىر-ءبىر فاريزا تاۋ تۇرعانى انىق.

ءنازيرا بايىربەك

تاعىدا

ۇقساس جاڭالىقتار

پىكىر ۇستەۋ

Back to top button