(پويىزبەن كوپ جۇرەتىن قازاقتىڭ پوشىمى)
جەتەر جەرىڭە جەدەل شىعاتىن كەزىڭ كوپ. وندايدا ۆوكزال كاسساسىنداعى سۋىردىڭ ىنىندەي تەسىكتەن شىعاتىن داۋىس «بيلەت تاۋسىلىپ قالعان» دەپ ساڭقىلدايدى. ال, قاراپايىم بۇقارا قالاعان ۋاقىتىندا ۇشاققا وتىرا سالاتىنداي, اق نانعا بەكىرەنىڭ ۋىلدىرىعىن جاعىپ جەپ جاتقان جوق. قولىنداعى قىتايلىق سومكەسىن قومپيتقان – قارا بازاردان باعاسىن ءتۇسىرتىپ العان ەسكى-قۇسقى كيىمدەرى مەن تۋىستارىنا ۇستاي باراتىن ەكى ۋىس ارزان كامپيت-ءپىشينا عانا. مەندە دە سول. سوسىن, بەزىلدەپ وتىرىپ جولسەرىككە باراسىڭ. بار اڭگىمەنىڭ سيقى: «كەلىسەيىكشى!», «كىرە بەر!».
ورتا جولداسىڭ. وزگە وڭىردەن بازارلىق الماق بولعان اقشاڭنىڭ جارتىسى ءاپ دەگەندە-اق كوك جەيدەلىنىڭ قالتاسىنا سۇڭگىگەن. ءبىرازدان كەيىن ول قۋ «قازىر جولدا ءمىليسا مەن كاميسسيا تەكسەرە قالسا…» دەپ, كوزىن ءجىپسيتىپ, قىشىماسا دا جەلكەسىن قاسيدى. «اناۋىڭنىڭ ۇستىنەن تاعى دا قوسپاساڭ بولمايدى» دەگەن يشارا عوي. ونسىز دا سولاردىڭ كىرەبەرىستەگى ءۇشىنشى قاباتىندا پىسىناپ, پىسىلداپ جاتقان قايران باسىڭ قايتپەك كەرەك؟!. شاماڭا قاراماي, قىڭىرايىپ باعاسىڭ دا ەندى! ايتاتىنىڭ: «اقشا جوق وعان! قالتامدا قالعان تيىن-تەبەن ابىراتىنا قايتۋىما كەرەك». «ەندەشە, ولار تەكسەرەر كەزدە, ورتا جولدان ءىىىششت!». سىرت جاققا كوزىن الارتىپ, قاسىن ءبىر قاعىپ قالادى. ءبىر تۇرعىنىن بىلمەيتىن بوگدە ايماقتا نە بىتىرەم؟! قىزدارى دا وزگە عالامشاردان تۇسكەندەي ەربيىپ جۇرگەن اقشاسىز قاڭعىباسپەن تانىسا قويماس. امال جوق…
جەتەر جەرىڭە اۋپىرىمدەپ جەتتىڭ. كەشتەۋ ويلانعان بولاسىڭ. «كاسسادا تاۋسىلىپ قالعان بيلەتتەر كوك جەيدەنىڭ ءتوس قالتاسىندا نەعىپ ءجۇر؟ ءدال كوز الدىمدا جۇرتقا ەسەلەي ساتىپ, ولاردى جايلى ورىندارعا وتىرعىزىپ قويدى. ال, مەن…». بىراق, جول بويى قاسىمدا بولعان ول سەرىك تە «جولسەرىك» قوي وزىنشە! ونسىز دا ورىسشا ورامىن ازەر جازىپ, اعىلشىنشاعا بۇراي باستاعان ءتىلىمدى تىستەي-تىستەي, قىرشىپ تىناتىن حالگە جەتتىم. ۋفف!
ەركەعالي بەيسەنوۆ
