جاڭالىقتار

ۇرلانباعان نەڭ قالدى؟

اباي اتامىز «قازاقتىڭ ءمىنى – مال ۇرلىعى» دەۋمەن ءوتتى. ال قازىر قازاقتا ۇرلىقتىڭ بۇدان وتكەن نەبىر زۇلىم ءتۇرى «ءوسىپ-ونگەنىن» ەستىسە, ابىز اقىن نە كۇيدە بولار ەكەن؟

ەلىمىزدە ۇرلانباعان نە قالدى؟ مال ۇرلىعى, قالتاعا قول سالاتىن ۇساق-تۇيەك ۇرىلار قازىر «تۇيەنى جۇگىمەن, بيەنى بۇگىمەن» جۇتاتىنداردىڭ قاسىندا «اينالايىن» بولىپ قالدى.

«ۇرلىق» اتتى اۋىر دەرت­تىڭ ىشىندە, اسىرەسە, «جەم­قور» سيندرومى اسقى­نىپ تۇر. بەتتىڭ ارىن بەلگە تۇيگەندەر ءبۇ­كىل ءبۇ­تىن ءبىر ەلدىڭ قور­جى­نىنا قول سالىپ, ابدەن قۇ­نى­عىپ الدى. جەم­قور­لىقپەن كۇ­رەس كۇشەي­گەن سايىن ولار دا ەرە­گىسە تۇسەدى عوي دەي­مىن, ايى­لىن جيار ءتۇرى جوق. بيۋد­جەت قار­جى­سىن تالان-تاراجعا سالىپ, قال­تاسىن قام­پايت­قان­داردىڭ الدى شەتەلگە قا­شىپ كەتتى. قاپ-قاپ قارجى قىم­قىر­عانداردى قۇزىرلى ور­گان­دار «بولارى بولىپ, بوياۋى سىڭگەننەن كەيىن» عا­نا ىزدەيتىنىنە تاڭقالام.
بۇگىندە ءان, كۇي ۇرلانسا دا سەلت ەتپەيتىن بولدىق. ونەر زەرتتەۋشىلەردىڭ ايتۋىنشا, ۇرلانعان اندەر دە, بۇر­مالانعان اندەر دە جە­تەرلىك. ۇرلانعان اۋەن­دەر توڭىرەگىندە بىلتىر ۇلكەن داۋ تۇتانعانى ەسى­مىزدە. كومپوزيتورلار مۇ­رات­حان ەگىنباەۆ پەن ما­رات ءىلياسوۆ «اڭساعان اۋىلىم» مەن «قىزىم, ساعان ايتامىن» اندەرىنىڭ ۇقساستىعىنا بايلانىستى بەلگىلى سازگەر التىنبەك قو­راز­باەۆتى سوتقا بەرگەن ەدى. وسى داۋ باسىلار-باسىلماستا سەكەن تۇرىسبەك ەلگە كە­ڭى­نەن تارالعان «كوڭىل تول­قىنى» كۇيىن ۇر­لاپ الىپتى دەگەن سى­بىس بۇرق ەتە قالدى. بۇل – اقىن جارىلقاسىن امانۇلى­نىڭ «بوزداقتار» اتتى كۇيى كورىنەدى.
ەڭ سۇمدىعى, قازىر ۇرى­لار ادامعا دا اۋىز سالا باس­تادى. تاپا-تال تۇستە ادام جوعالاتىن بولدى. كۇنى كەشە شىمكەنتتە 6 جاس­تاعى قىز مەكتەپ اۋلاسىنان جوعالىپ كەتكەن. باسى­نا ورامال تاققان جاسامىس ايەل الىپ كەتىپتى. ون كۇن بويى بالاسىن شارق ۇرىپ ىزدەگەن بايعۇس اتا-انا قىزدى تاۋىپ بەرگەندەرگە 50 مىڭ دوللار بەرەمىز دەپ تە جار سالدى. قايتا امان-ەسەن تابىلدى. الگى ۇرى ايەل بالانى بازارلاردىڭ بىرىنە اكەپ تاستاپتى. ءبۇلدىرشىندى قايدا, نە ماقساتپەن الىپ كەتكەنى ازىرشە بەلگىسىز.
مۇنداي سۇمدىقتاردى ەستىگەندە بالالارىمىز ءۇشىن قورقاتىن بولدىق. بارا-بارا ءبىر-ءبىرىمىزدى جە­تەك­تەپ جۇرەتىن سياق­تىمىز.
ادام ۇرلىعى سەكىلدى اۋىر قىلمىستاردىڭ كو­بەيۋى – يماننىڭ جوقتى­عىندا. جۇرەگىندە جىلت ەت­كەن جىلىلىعى جوق ادام ەشكىمدى دە ايامايدى. ادام ۇرلىعىمەن, ءاسى­رەسە, ومىردەگى قۋلىق-سۇم­­دىق­تاردان بەيحابار بەيكۇنا بالالاردى ۇر­لا­عان, ولارعا زورلىق-زوم­بىلىق كورسەتكەن ازعىن­دارعا زاڭ قاتال بولۋ كەرەك. ال, بىزدە كەرىسىنشە. سوندىقتان ءوز-وزىمىزگە عانا ارقا سۇيەۋگە تۋرا كە­لە­دى. پسيحولوگتاردىڭ ايتۋىن­شا, وتباسىندا ءوزىن قور ساناپ, ۇرىس-كەرىس پەن ۇرىپ-سوعۋدى كوپ كورگەن با­لا ەرتەڭكۇنى كەكشىل, مەيىرىمسىز بولىپ وسەدى. قىل­­مىس­كەرلەردىڭ كوبى وسىن­­داي بالالاردىڭ ارا­­سى­نان شىعاتىن كورى­نەدى. سون­دىقتان ءار وتباسى ءتار­بيەنى ۋىستان شى­عار­­ماي, جەلكىلدەپ ءوسىپ كەلە جاتقان قۇلىن­شاقتارى­نىڭ بويىنا ادام­گەرشى­لىك­تى, پاراسات­تىلىق پەن يماندىلىقتى ءسىڭى­رۋگە باستى كوڭىل بولگەنى ءجون.

 

قىمبات 
توقتامۇرات,
q.togtamurat@astana-akshamy.kz

تاعىدا

admin

«استانا اقشامى» گازەتى

ۇقساس جاڭالىقتار

پىكىر ۇستەۋ

Back to top button