ءانشى بولۋ – بالا كەزىمدەگى ارمانىم. بىراق ءان ايتىپ ساحنادا ءجۇرۋ ماعان بۇيىرماسا دا, ساحنادا جۇرگەن قانشاما جاس انشىگە ءدارىس بەرىپ, ولاردى حالىققا تانىتۋ – مەنىڭ مىندەتىم.
سونعى ءۇش جىل بويى ەلورداداعى №2 ونەر مەكتەبىندە ەسترادالىق ۆوكالدان ءدارىس بەرەمىن. تابيعي تازا داۋىسى بار شاكىرتتەردىڭ سانى جىل سايىن ارتىپ كەلەدى. بۇگىندە ولار قالالىق, وبلىستىق, رەسپۋبليكالىق, حالقارالىق بايقاۋلاردىڭ جۇلدەگەرى اتاندى. مىسالى, «قازاقستان داۋىسى», «سلاۆيان بازارى», «نوۆايا ۆولنا», «باقىتتى بالا» سەكىلدى بايقاۋلاردىڭ لاۋرەتتارى بولعان ۇزدىك شاكىرتتەرىمنىڭ قاتارىندا ەرسۇلتان ومار, ايعانىم امانتاي, ايكەرىم تىلەۋبەك, نۇرشۋاق بولات بار.
وقۋ جىلى اياقتالعانىمەن, وقۋشىلارىم ماۋسىم ايى بويى جازعى لاگەردە, ءار دەمالىس كۇندەرى قالالىق ساياباقتاردا ونەرىن كورسەتىپ شىڭدالۋدا.
سونداي-اق №2 ونەر مەكتەبىنىڭ وزگە دە شاكىرتتەرىنە ءدارىس بەرىلەدى. شاكىرتتەر مەكتەپتە ءسۇيىپ تاڭداعان ماماندىعىمەن قوسا, سولفەدجيو, فورتەپيانو, حور, مۋزىكا, الەم جانە قازاق ادەبيەتىنەن دە ءبىلىم الادى. جازدا گادجەتكە تەلمىرگەن, ۇيدە قاراۋسىز قالعان بالالاردىڭ بوس ۋاقىتى كوپ. سوندىقتان ولاردىڭ بويىندا قانداي دا ءبىر ەرەكشە قابىلەتتەردى بايقاپ, قايبىر سالاعا بەيىمى بارىن اتا-انالار ءاۋ باستا ۇعۋى ءتيىس. ال بولاشاعى جارقىن, وزدەرىنە سەنىمدى, ءان ايتامىن دەۋشىلەردى ونەرگە باۋلۋ, داۋىستارىن قالىپقا كەلتىرۋ, ولارعا قولداۋ كورسەتۋ – ۇستازدار قاۋىمىنىڭ پارىزى.
رايا ورازباەۆا,
ەسترادا-ۆوكال
سىنىبىنىڭ ۇستازى
