ارداقتى انا, ۇلاعاتتى ۇستاز, اسىل اجە, تاجىريبەلى باسشى, جاناشىر ارىپتەس ايمان دوشكەنقىزى توقپاتاەۆا مامىراجاي مامىردا الپىسقا تولعان ەدى. ستۋدەنت كەزدەن ۇستازدىقتىڭ ۇلى جولىن اتتاعان ايمان اپامىزدىڭ انالىق, ۇستازدىق ماحابباتىنا بولەنۋ باقىتى ماعان دا بۇيىردى.
جوعارى وقۋ ورنىن اياقتاۋعا از ۋاقىت قالعان. ەلورداداعى ۋنيۆەرسيتەتتە وتكەن «اشىق ەسىك» جارمەڭكەسىنە ۇلكەن جۇرەكتى, شاكىرتتەرىنە شىنايى جانى اشيتىن ءبىر اعامىزدىڭ ايتۋى بويىنشا كوپپەن بىرگە كۇمپ ەتە قالدىم. ءارى-بەرى قايشىلاسىپ, ساپىرىلىسقان كوپشىلىك. قازداي تىزىلگەن ۇستەلدەردە وتىرعان مەكەمەلەردى جاعالاپ كەلەمىن. ءبىر كەزدە ۇستەل ۇستىندەگى «№66 مەكتەپ-ليتسەي» دەگەن جازۋعا كوزىم ءتۇستى. كوزىلدىرىك تاققان ءبىر اپاي ءجون سۇراي باستادى. مەن دە ءوز ويىمدى اشىق ايتتىم. ءبىراز سۇحباتتاسقان سوڭ, «جارايدى, وندا ءساۋىردىڭ ءۇشى كۇنى كەلىڭىز» دەپ مەكەنجايىن قولىما ۇستاتتى. ۋادە ەتكەندەي, ءساۋىردىڭ قارلى بورانىنا قاراماي, الگى مەكتەپتى بەتكە الدىم. وتكەندە قاراپايىم كورىنگەن اپايىم سول مەكتەپتىڭ ديرەكتورى بولىپ شىقتى. الدىڭعى جولى كىم ەكەنىن دە سۇراماپپىن. ىشتەي ازداپ ىڭعايسىزدانىپ, قىسىلا-قىمتىرىلا ىشكە كىردىم. «كەلىڭىز, وتىرىڭىز» دەدى. مەكتەپ جايلى قىسقاشا ايتىپ شىقتى دا, «قازىر مەكتەبىمىزدەگى ەڭ تاجىريبەلى مۇعالىمدەرىنىڭ ءبىرى ايمان دوشكەنقىزىنا باراسىز, سىزدەن تەست الادى, ەگەر ول كىسىگە ۇناپ جاتساڭىز, جۇمىسقا قابىلدايمىن» دەپ كەسىپ ايتتى. ايتقان كابينەتىنىڭ ەسىگىن اقىرىن عانا قاعىپ, سىپايى سالەمدەستىم. ساباق ءوتىپ جاتقان مۇعالىم مەنەن دە سىپايى, مىڭ ەسە مادەنيەتتى ەكەن. سۇڭعاق بويلى, قاراتورى, كەسكىن-كەلبەتى كەلىسكەن, ءجۇزى جىلى جان ەكەن. جاراسىمدى كيىنەتىن سىرت تۇلعاسىنان «ناعىز ۇستاز» ەكەنى بايقالىپ-اق تۇر. سويلەسە كەلە, ەركىن اڭگىمەلەسىپ كەتتىك. ءوز ورنىنا وتىرعىزىپ 25 تەست جانە «ۇستاز» جايلى ەسسە جازدىردى. كوزقاراسىمىز ۇيلەستى. بىردەن باسشىعا ەرتىپ اپارىپ, جۇمىسقا قابىلداتتى. ايمان اپاما دەگەن قۇرمەتىم مەن تاڭدانىسىم ودان سايىن ارتا ءتۇستى. كوپتەن كۇتكەن ءبىلىم كۇنى باستالدى. بىلەتىنىم – ءبىر توعىز, بىلمەيتىنىم – توقسان توعىز. كوبىندە ايمان اپامدى جاقىن تارتىم ءجۇردىم. ول كىسى دە قولدان كەلگەن كومەگىن ايامادى. ەسكەرتەتىن جەرلەرىن ەسىمە سالىپ, جىگەرلەندىرەتىن تۇستاردا شابىت بەرىپ وتىردى. كەيدە ۇزىلىستە ءدامدى شايىن ءىشىپ, كامپيتىن جەيتىنمىن. از ۋاقىت ىستەسەم دە ىستىق شايمەن بىرگە ايمان دوشكەنقىزىنىڭ انالىق, ارىپتەستىك ىستىق ماحابباتىن سەزىندىم. ول كىسىنىڭ ۇيادان ۇشىرعان شاكىرتتەرى تەك ەلىمىزدىڭ عانا ەمەس, الەمنىڭ تۇكپىر-تۇكپىرىندە ءبىلىم الىپ, ەڭبەك ەتىپ جاتىر.
اۋعانباي ساناقۇلى, نۇر-سۇلتان قالاسى
ا.بوكەيحان اتىنداعى №76 مەكتەپ-ليتسەيىنىڭ
قازاق ءتىلى مەن ادەبيەتى ءپانى مۇعالىمى
