Кеше Қазақстан Жазушылар одағының басқарма мүшесі, «Құрмет» орденінің иегері, ҚР мәдениет қайраткері, «Астана ақшамы» газетінің байырғы авторы әрі жанашыры, «Дос көңілі», «Көне хикая», «Көксеу», «Көксеңгірдің тасында», «Соңғы Абыз», «Ұлы пайғамбар және ұрпақтары», «Шырағдан», «Қоңыр Құлжа», «Мөрші», «Арманым оттан өрілген» кітаптарының, «Құба белдер» трилогиясының, «Тар заман», «Шортанбайдың зар заманы» зерттеулерінің авторы Кәмел Жүністегі 84 жасында дүниеден өтті.
Кәмел ағамыз Шортанбай мұрасының жанашыр-жоқшысы ретінде де көп іс тындырып кетті. Зар заман жыршысының артында қалған жыр-толғауларын ел аузынан жазып алып, жыраудың жәдігерлерін жинақтап, жеткізуші ретінде толымды ізденістерімен шортанбайтанушылардың көшін жалғастырды. Шортанбай Қанайұлы туралы екі бірдей деректі фильмді түсіруге бастамашы болып, басы-қасында жүріп, жөн-жолын көрсеткен кеңесші болды. Жазушылықпен қатар өзі туып-өскен өлкенің тау-тасын аралап қағазға түсірген этнограф, күйшілік мектептің мекені болған Шет ауданының шертпе күйшілерінің мұрасын сақтаушы, жақсылардан қалған тарихи жәдігерлердің жанашыры болған, қазақ тарихындағы алапат аштық пен 37-дегі қуғын-сүргіннің шырқыраған шындығын ашық айтып та жазып жүрген жандардың бірі еді. Соңғы жылдары ауданның жер-су аттарының алғашқы атауларын қалпына келтіруге зор үлес қосқан азаматтың қайраткерлігі бір бөлек еді.
Кәмел Жүністегі 1939 жылы 27 қаңтарда Шет өңірінде, Ақсу-Аюлы ауылында туған. 1960 жылы Қарағанды педагогикалық институтына оқуға түскен. 1962 жылы қазақ жастары жасырын ЕСЕП-тің (Елін сүйген ерлер партиясы) ұйымдастырушысы ретінде саяси айып тағылды, жазаға тартылды. 1967-1984 жылдары мектепте мұғалім, 1984-88 жылдары оқу бөлімінде, «Білім» қоғамында (1988), 1989-1992 жылы мұражайда қызмет еткен. 1992 жылдан «Заман» газетінде редактор қызметін атқарды.
«Жиырма жасымда азаттықты аңсап саяси партия құрып, Ібір-Сібірін аралап, елге келгеннен соң да жасырын, астыртын жұмысымызды жалғастыра берген едік. Бір жүрегім Отаным деп жаратылған адам едім…» деп соңғы жазбаларын қалдырған қоғам қайраткерінің соңғы демі шыққанша елім деп өтті.
Ардақты ағамызды газетіміздің тілекші оқырманы ретінде де жоқтап отырған жайымыз бар. Қолынан қаламы түспеген қаламгер редакцияға жиі келіп, қоғамның жүрек сыздатар кеселдерін пайымдаған ойларымен бөлісіп, ол мақала болып жазылып, оқырмандарымызға жетуші еді.
Алдыңыз жарық болғай! Беймаза ғасырда байыз таба алмай кеткен жаныңыз жәннатта болсын!
«Астана ақшамы»
газеті редакциясы
